สวัสดีครับ ผมชื่อ เอ็ม เพิ่งสมัครสมาชิกใหม่ที่นี่
อยากขอแนะนำตัว และเขียนอะไรบางอย่าง เพื่อบอกเล่าเรื่องราวในทรรศนะต่อการใช้ชีวิตของผม
ในวันหนึ่งๆ เราตื่นขึ้นมาพร้อมกับกฏเกณฑ์ต่างๆ มากมายในการใช้ชีวิต เช่น คุณต้องตื่นมาทำงานเพื่อหาเลี้ยงตัวเอง คุณต้องต่อแถวซื้อตั๋วรถไฟฟ้า คุณต้องต่อแถวขึ้นรถไฟฟ้า ... แต่ยังมีสิ่งหนึ่งที่อยู่เหนือกฏเกณฑ์ต่างๆ
สิ่งนั้นคือ design
design มีอยู่รอบๆ ตัวของเรา การใช้ชีวิตในวันหนึ่งเหมือนเรากำลังเดินอยู่ในนิทรรศการศิลปะขนาดใหญ่
เริ่มจากในขณะที่เราเดินไปตามท้องถนน เราจะเห็นการจัดวางของป้ายโฆษณาที่เรามองเห็นได้รอบๆ เราสามารถศึกษาได้ว่าทำไม designer คนนั้นใช้ตัวอักษรแบบนี้ ใช้สีแบบนี้ และเขาต้องการสื่ออะไร ต้องการถ่ายทอดอะไร...
หลังจากนั้นเราก็ซื้ออาหารเช้า การจัดวางข้าวแกงของร้านข้าวแกง ลองสังเกตุดูคุณจะพบว่าแม้แต่แกงในหม้อ แม่ค้ายังนำผักสีเขียวๆ มาวางสลับกับเนื้อและเครื่องเทศ ... ผมมองว่าแกงในหม้อนั้นมันต้องมีการวาง design จากแม่ค้ามันถึงจะชวนน่ากิน น่าชิม นี่แหละขนาดแกงในหม้อยังต้องมีการ design เลย .... จากนั้นมองไปยังโปสเตอร์เครื่องดิ่มยี่ห้อหนึ่งที่อยู่ที่ผนังร้านข้าวแกง ยังมองเห็นได้เลยว่า designer ที่ออกแบบโปสเตอร์เครื่องดื่มยี่ห้อนี้เก่งจิงๆ เพราะงานเขาสวยและสื่อความหมายชัดเจน จนอยากดื่มเครื่องยี่ห้อนั้นพร้อมๆ กับกินข้าวแกง...(ใครจะไปรู้คนออกแบบโปสเตอร์นี้อาจนั่งกินข้าวแกงอยู่ข้างๆผมก็ได้)
กินข้าวเสร็จเดินไปที่ตึกเพื่อเข้าออฟฟิต มองไปเรื่อยๆ ทุกอย่างมันต้องผ่านการ design จิงๆ
ลวดลายเสื้อผ้าของสาวออฟฟิตที่เดินอยู่ข้างหน้าผม
โปสเตอร์ติดอยู่ข้างทาง
ใบปริวขายคอนโด ที่มีคนพยายามแจกและยัดใส่มือผม
ปกหนังสือที่ผู้ชายคนนั้นเดินถืออยู่
ลวดลาย แก้วกาเเฟเย็นแก้วล่ะ 30 บาท
ทุกอย่างล้วนแล้วแต่มีการ design ให้เราได้ชื่นชมกับชิ้นงานนั้นๆ ให้เราได้เรียนรู้ การใช้สี การจัดวางองค์ประกอบ การใช้ตัวอักษร การใช้ช่องว่าง และอีกมากมาย....
พักเที่ยงแล้ว ขอตัวไปกินข้าวก่อนน่ะครับ
ยินดีที่ได้รู้จักทุกคนครับ
Tags:
แต่ทำไมสังคมไทยยังมองไม่เห็นถึงความสำคัญของการ ออกแบบครับ เพราะ การออกแบบมันถูกซ่อนอยู่เบื้องหลังของชิ้นงานที่เสร็จสิ้นแล้วใช่มั๊ยครับ
© 2009-2025 PORTFOLIOS*NET by CreativeMOVE.
Powered by