แสงเจิดจ้า..ลากเป็นทางยาว
ราวกับว่าจะแหวกฟ้ายามค่ำคืนออกเป็นสองส่วน
ตูม!!


เงารางๆ ร่างสองร่างปรากฎขึ้น

[เอาไง] ร่างหนึ่งพูด
[ออกหาเหยื่อ] ร่างหนึ่งเสริม

ร่างสองร่างหายวับ!
เหลือแต่เพียงร่องรอยบนพื้น

S I G N



1.
[ลานจอดรถ.]

"ไปฉี่ที่อื่นไป๊  นี่ที่กู"
ชายหนุ่มคนหนึ่งยืนประจันหน้ากับหมาตัวหนึ่ง
เขาอยากจะเตะมันสักป้าบสองป้าบโทษฐานมาแย่งที่ของเขา
ตัวเขาใหญ่กว่ามันเยอะ  เขาอยากแสดงให้มันรู้ว่าเขานี่แหละนายมัน


"ฮึ่มๆ แฮ่....โฮ่งๆ"มันแยกเคี้ยว คำราม พร้อมกับส่งเสียงดัง
"สู้เหรอมึง" ชายหนุ่มตวาดซ้ำ


ด้านหลังชายหนุ่มห่างออกมา 100 เมตร
ร่างสองร่างยืนอยู่
"เจอเหยื่อแล้ว!"

2.
"ไปทางไหนดีว่ะ"
ชายหนุ่มบ่นกับตัวเองเบาๆ  อย่างเหนื่อยล้า
เขาวิ่งสุดชีวิตจนกระทั่งมาถึงที่นี่
เขาหันซ้ายหันขวากวาดสายตาสำรวจอย่างเร่งรีบ
ด้านซ้ายมือบนผนังติดภาพ  Mona Lisa ขนาดใหญ่
เสียงวิ่งระรัวเข้ามาอย่างกระชั้นชิด
พวกมันจะตามเขาเข้ามาในอาคารนี้อย่างไม่ช้า
เขาต้องรีบตัดสินใจ


[[[[[ เลือกซ้ายไปที่ย่อหน้า 3 ]]]]]

[[[[[ เลือกขวาไปที่ย่อหน้า 6 ]]]]]



--- 3.
Yep! เขาตะโกนกู่ก้องในใจ  เมื่อเลือกหลบมายังทางซ้าย
ภายในห้องนี้ค่อนข้างมืด  เขารีบหลับตานับ 1-2-3-4-5 แล้วลืมขึ้น  
วิธีการปรับสายตาแบบนี้เขาเคยทำช่วงที่เขาอยู่ในที่แคบๆ มืดๆ
ในท่อน้ำบ้าง  ตู้เสื้อผ้าบ้าง  ใต้หลังคาบ้าง 
ยามถูกแม่จับขังเมื่อตอนยังเด็ก
ไม่สิ! แม่ได้เคยขังเขา  แต่กั้นเขาให้ออกห่างจากความชั่วร้ายของผู้เป็นพ่อ



ความมืดและ ความเงียบทำหน้าที่ได้ดีเสมอ
ไม่มีใครได้ยิน  ไม่มีใครได้ฟัง
เขาแค่อยู่เฉยๆ นิ่งๆ หายใจเข้าออกยาวๆ
เพียงเท่านี้เขาก็จะกลมกลืนไปกับมัน...  
ไร้ตัวตน.. คือสิ่งที่เขาต้องการ


เสียงฝีเท้า ดังเข้ามาใกล้ขึ้น  ใกล้ขึ้น  ใกล้ขึ้น...  
แต่น่าแปลก.. คราวนี้มันไม่ดังรัวเหมือนเช่นเคย
"มัน" มาคนเดียว!

--- 4.
"มัน" เดินมาอยู่เบื้องหน้ารูปปั้น David
Michelangelo Buonarroti  ผู้ปั้นผลงานชิ้นนี้
ปั้นด้วยมือซ้ายหรือเปล่านะ?
แล้วไม่คิดจะทำให้มันใหญ่พอบังกายเขาได้หรือยังไงนะ? -เขาคิด
"มัน" จะเห็นเขามั้ย... ??

 

เขาค่อยๆ ถอยเท้าไปด้านหลัง..อาศัยหลักคณิตศาสตร์ความน่าจะเป็น
คนเรามักจะมองเป็นเส้นตรง  
หากมีสิ่งของตั้งอยู่ข้างหน้า  อะไรก็ตามที่อยู่ข้างหลังมักจะมองไม่เห็น
เขาคือคนที่อยู่ข้างหลัง


เขาคาดว่า ทฤษฎีนี้จะช่วยให้เขารอด!


เขาค่อยๆ ถอยร่น..
จนกระทั่ง...
ชนเข้ากับป้ายชื่อตัว O


ตุ๊บ!

---
5.
ตุ๊บ!

ชายชุดดำหัน ขวับไปตามเสียง
เห็นอักษรตัว O ที่อยู่หลังสุดของคำว่า Pablo Picasso ห้อยต่องแต่ง
ชายชุดดำยิ้มที่มุมปากเล็กน้อย
เดินเข้าไปยังป้ายอักษรที่แตกแถว
หยิบมันขึ้นเพื่อจัดระเบียบให้เหมือนเดิม
เสมองขึ้นไปยังภาพเบื้องบนก่อนจะพึมพำออกมาเบาๆ

"จงลืมโลก ที่คุณจากมา  แล้วอ้าแขนรับกับสิ่งที่คุณเผชิญ"

 

ด้านข้าง มีแผ่นกระดาษติดอยู่


"OPEN"

ข้อ ความเชื้อเชิญชวน
ชายชุดดำค่อยๆ ผลักประตู
แสงในห้องสว่างจ้า


--- 6.
แสงในห้องสว่างจ้า
เขาผลุบตัวเข้าไป


"ใครคือคนสำคัญนะ" เขาคิด
ขณะวิ่งหางตาเขาเหลือบเห็นป้ายชี้ทางไปยังด้านขวา
ทางไป "ห้องบุคคลสำคัญ"


และขณะนี้..
เขากำลังยืนอยู่หน้าบุคคลสำคัญคนหนึ่งของโลก
'ฮิตเลอร์'


และถ้าความจำเขาไม่แย่..
ด้านขวามือเขาคือ 'เลนิน'
และนั่น 'เหมาเจ๋อตุง'


'ห้องสว่างจ้าราวกับจะไม่ให้ มีความมืด  แบบนี้ก็ไม่มีที่หลบ "มัน" น่ะสิ'
เขาคิดพลางกวาดสายตาไปทั่วห้อง  หาที่หลบภัย
ตรงไหนดี  ที่ไหนดี  ทำไงดี


กึก!



--- 7.
กึก!
ไม่มีเวลาให้คิดนาน
เขาหันขวับไปยังประตูก่อนที่จะวิ่งไปยืนหลังฮิตเลอร์
พยายามเอาตัวชิดติดกับฮิตเลอร์
ยืนเอียงข้าง  ด้านขวาของเขาทั้งแถบแนบอยู่เบื้องหลัง
เขาหวังว่าไอ้ตัวที่ตามเขามาจะเกลียดฮิตเล่อร์จนไม่อยากเข้าใกล้


แอ๊ดดด..ดดด
เขาแทบกลั้นหายใจ
เขาไม่รู้หรอกนะว่า "มัน" อยู่ไหน?
เขารู้แต่ว่า.. ตอนนี้ "มัน" อยู่ในห้องเดียวกันกับเขาแล้ว



--- 8.
"ตัวต่อตัว  ตกลงไหม"
เสียงของมันดังขึ้นท่ามกลางความเงียบ
เขาอดหัวเราะในลำคอไม่ได้
ความหมายมันใกล้เคียงกับฉากหนึ่งในหนังเรื่องมัมมี่เลยล่ะ
"แน่จริง แกอย่าสามหัวสิ"
เขาชอบฉากนี้นะ  มันบ่งบอกนัยยะได้ดี


"ตัว" ต่อ "ตัว"


เขาค่อยๆ ก้าวออกมาจากหลังท่านผู้นำ
ตอนนี้แหละ  เขาจะเป็นผู้นำเอง


เขาก้าวเดินมาข้างหน้าอย่าง มั่นใจ  ช้า.. ช้า..
พลัน!!


เฮ้ย!
เขาร้องออกมาสุดเสียง



---- 9.
เฮ้ย!!!!
เขาร้องออกมาสุดเสียง  หลับตาปี๋
ร่างเขากำลังร่วงหล่นอย่างเร็วรี่..

เฮ้ย.. ยยยยยยยยยยย....



--- 10.
กริ๊งๆๆๆๆ
เขาตกใจตื่นพรวด..
เหงื่อชุ่มตัว  ใจเต้นไม่เป็นส่ำ
เหลือบตาดูนาฬิกาข้างหมอน

" 08:00 น."


"ตายห่ะ!!!  สาย..."
เขากระเด้งตัวจากที่นอนวิ่งเข้าห้องน้ำทำธุระส่วนตัวอย่างรวดเร็ว



--- 11.
หน้าอาคารขนาดใหญ่.
ชายหนุ่มสวมเสื้อเชิ้ตสีขาว  กางเกงสแลค  ในมือมีกระเป๋าใส่แล็ปท็อป



(เสียงในใจ)
ไม่ว่าจะขาวหรือจะดำ  จะดีหรือว่าร้าย
เขาก็ต้องเผชิญมันสินะ



.....................................

 

[[ภาพตัดมา]]
ชายชุดขาวยืนอยู่กลางห้อง
สายตาจับจ้องไปยังพื้น
ปัง! ประตูถูกปิด
ชายชุดดำเดินเข้ามา


ชายชุดขาวชี้มือไปยังพื้น กลางห้อง
ร่างสองร่างหายวับ!
เหลือเพียงแต่พื้นห้องที่มีอักษรสลักอยู่
                                      
                                      
                                      
M U R D E R                      
              E
              A
              D      S
              Y       I
              G      G
              O P E N





-----------------------
นั่งเล่น SCRABBLE กับน้องสาว เลยหยิบคำมาลองเขียนเรื่องสั้นๆ ดู  ไม่รู้ว่าใช้ได้หรือเปล่า?

Views: 176

Replies to This Discussion

ชอบค่ะ
^^
เทคนิคน่าสนใจ...อิอิ
โอเช เทคนิคพอใช้ ^^

RSS

© 2009-2024   PORTFOLIOS*NET by CreativeMOVE.   Powered by

Badges  |  Report an Issue  |  Terms of Service