Replies to This Discussion

Permalink Reply by KAI DYLAN on April 30, 2010 at 6:08pm

ผมก็เดือดร้อน
คุณก็เดือดร้อน
เขาและเธอ และคนอื่นๆก็ล้วนแต่ได้รับความเดือดร้อน
แก้ปัญหาความเดือนร้อนกันด้วยสติเถอะครับ...

Permalink Reply by Felixa Embroidery on April 30, 2010 at 7:12pm

ยายจ๋ากลับบ้านเถอะ เพราะสุดท้ายเราก็ต้องช่วยตัวเอง ทำมาหากินเลี้ยงปากเลี้ยงท้องด้วยตัวเราเอง

Permalink Reply by Verarit Vincent Veranondh on April 30, 2010 at 9:46pm

สงสารคนกรุงบ้างเถิด T^T

Permalink Reply by KAI DYLAN on May 1, 2010 at 6:35pm

ผมมีความคิดเห็นของคุณ ju จากเว็บ thaipoetsociety มาเสนอครับ
ซึ่งคุณ ju อธิบายไว้ได้อย่างน่าสนใจมากครับ ดังนี้ครับ...

ผมว่าการชุมนุมเรียกร้องทางการเมืองก็มีมาทุกยุคทุกสมัยนะ ผิดแต่ว่ามันก็ขยับขับเคลื่อนก้าวไป อย่างการยึดทำเนียบหรือสนามบิน ทำให้คนทั้งโลกเดือดร้อน และเสียหายภาพพจน์ต่อรัฐ(บาล)ไทยอย่างไม่เคยปรากฏมาก่อนอยู่ครามครันนะ

การไปเรียกร้องที่ราชดำเนิน ก็ทำให้คนแถวนั้นเดือดร้อนหรือได้ผลกระทบ การไปเรียกร้องที่ไหนๆอย่างน้อยๆคนที่นั่นก็จำได้รับผลกระทบ อันนี้เป็นของธรรมดา ถ้ามองในแง่กลับกัน การ"คืนพื้นที่"ราชดำเนินบ้าง ที่โดนมาซ้ำๆ ก็ดูจะเป็นธรรมกับตัวมันเองอยู่ในลักษณะหนึ่ง

การไปชุมนุมเรียกร้องที่ราชประสงค์ ก็เป็นกลยุทธ์หนึ่งของผู้ชุมนุม ต้องมองอันดับแรกก่อนว่า ไปชุมนุมเรียกร้องกันที่ไหน ที่นั่นก็เดือดร้อนได้รับผลกระทบไม่แพ้กัน ทุกๆการชุมนุมเรียกร้องที่ผ่านมา เพียงแต่ครั้งนี้สิ่งที่ไม่เคยก็เกิดขึ้นก็คือ การสร้างวาทกรรมให้คนรู้สึกว่าการชุมนุมทำให้ "คนกรุงเทพฯ"เดือดร้อน นั่นหมายความอีกกระทอกหนึ่งได้ว่า การที่คนกรุงเทพฯได้รับความสะดวกสบาย เข้าถึงปัจจัยความสะดวกความทันสมัย ทรัพยาการ ศูนย์กลางรวมอำนาจและโอกาสต่างๆก็มากกว่าชาวบ้านที่อยู่ต่างจังหวัด มองอีกกระทอกหนึ่ง นั่นเป็นสิ่งที่คุณต้องจ่ายเมื่อคนเข้ามาเรียกร้องกันที่กรุงเทพฯไม่ว่า ณ ที่ใด และเป็นภาพข้อเท็จจริงที่ว่า หากชาวบ้านคนต่างจังหวัดเดือดร้อนมันก็ย่อมส่งผลกระทบไปทั่วถึงกัน เราเคยคิดจะแก้ปัญหาให้เขามากกว่าการที่คิดหรือสร้างวาทกรรมว่า ทำให้คนกรุงเทพฯเดือดร้อนบ้างไหม ในมุมหนึ่งเมื่อเกิดกรณีเช่นนี้ขึ้น นั่นสะท้อนถึงอะไรของความเป็นกรุงเทพฯบ้าง

สุดท้ายก็คือ การที่ผู้ชุมนุมเรียกร้องจะเลือกพื้นที่ใด ย่อมเป็นสิทธิเสรีภาพของเขาในเบื้องต้น จะเอาดัชนีชี้วัดทางมูลค่า ว่าพวกกูรวยกว่ามึง จ่ายภาษีให้รัฐบานเบอะคงไม่ชอบธรรมนัก เพราะการที่คุณจ่ายภาษีมากเท่ากับว่าคุณก็กอบโกยรายได้มากเช่นกัน และการที่ผู้ชุมนุมมาเรียกร้องไม่ได้เกี่ยวกับเรื่องเหล่านี้ และไม่ใช่การแบมือขอแต่เป็นการเรียกร้องสิทธิความเป็นธรรมในสิ่งที่พวกเขาถูกลิดรอน ไม่ว่ากรณีใดๆก็ตาม

แต่ถ้าเรามาสร้างวาทกรรมว่าทำให้คนกรุงเทพฯเดือดร้อนเป็นด้านหลัก ทำให้เศรษฐกิจของชาติเสียหาย นั่นเป็นราคาที่คุณและเราทุกคนต้องจ่าย และต้องคืนความเป็นธรรมให้เขา ไม่ใช่การดูถูกเหยียดหยามกัน อย่าลืมว่ากรุงเทพฯไม่ใช่ประเทศไทย และประเทศไทยก็ไม่ใช่กรุงเทพฯ ทุกคนมีสิทธิ์ที่จะมาประท้วงที่กรุงเทพฯที่ไหนๆก็ได้ โดยไม่มีสิทธิ์ไปทำความเดือดร้อนให้ใครๆ ในหลักพื้นฐานของการชุมนุมตามระบอบประชาธิปไตย

เราห่วงเศรษฐกิจที่ได้รับผลกระทบเหมือนๆกันทุกคน แต่ทุกวันนี้คนห่วงผลกระทบทางเศรษฐกิจมากกว่าชีวิตคน

ถ้าพูดอีกอย่างเขาเดือดร้อนเรื่องเศรษฐกิจมากกว่าความตายหรือการสังเวยชีวิตของผู้คน ไม่เฉพาะคนกรุงเทพฯ แต่ดูเหมือนจะระบาดไปทั้งคนไทยทั้งประเทศ อย่างนี้กรุงเทพฯก็ไม่เฉพาะประเทศไทย เพราะฉะนั้นประเทศไทยก็ไม่เฉพาะกรุงเทพฯเหมือนกัน.