ฝนตก
อากาศเย็น
ละอองไอ กระเซ็น
ปะทะใบหน้า
น้ำตาซึม...
ธรรมชาติจ๋า
ให้ฉันเกิดมา ได้ซาบซึ้งกับความงดงามที่ยิ่งใหญ่
แต่เหตุใดเล่า
จึงประทาน ความสงสัย มากมาย เหลือเกิน
มาเคลือบแคลง ภาพ ความงามนั้นอยู่ ร่ำไป
ราวกับว่า ทุกสิ่ง เป็นเพียง เรื่อง ลวงตา
บางคราว ขณะหนึ่ง นั้น
ทั้งที่ ซาบซึ้งอยู่ในจิตใจ ว่าไม่ใช่เรื่องจริง
ฉัน ก็ยังคง หลอกตัวเอง อยู่เรื่อยไป
กับ ความงาม และ ความรัก ลุ่มหลง ที่เย้ายวนใจ เช่นนั้น
เมื่อไหร่กันหนอ ที่ฉันจะเห็นธรรมชาติ
อย่างที่มันเป็น
ไม่ ซาบ ไม่ ซึ้ง ถึง ความงดงาม ลวงตา
เข้าใจ อย่างแท้จริง ว่า
อันที่จริงแล้ว
ฉันและเธอ และ ทุกๆ สิ่ง อย่าง นั้น
ล้วนคือ ส่วนหนึ่ง ของ กันและกัน
เมื่อไหร่ กันหนอ
ที่กาล เวลา จะ ไม่พราก จากเรา
Tags:
© 2009-2025 PORTFOLIOS*NET by CreativeMOVE.
Powered by