..


คืนนี้ ..


ผมเอารูปเก่าๆของเรามาเปิดด
.. มันทำให้ผมรู้สึกคิดถึงคุณอย่างจับใจ


นั่นคงเป็นช่วงเวลาที่ดีที่สุดของเราสินะ
ช่วงที่เราได้ยิ้ม ได้หัวเราะ ได้ใกล้ชิดกัน ..
คำพูดบางคำของคุณ ยังคงก้องอยู่ในหู ราวกับว่ามันไม่เคยเลือนหายไป


เหมือนสายตาคู่นั้น ..
.. คู่ที่ไม่กล้าสบตาของผมตรงๆ ในวันที่คุณแอบชอบผมใหม่ๆ
.. คู่ที่เมื่อสบประสานกันโดยบังเอิญ แล้วต่างคนต่างหลบสายตากันและกัน ในวันที่เราต่างก็มีใจตรงกั
.. คู่ที่สบสายตากันเนิ่นนาน ในวันที่คุณเปิดใจกับผม ..


ทำไมช่วงเวลาอันแสนสุข ของคุณกับผมถึงได้แสนสั้นเสียเหลือเกิน


ผมค่อยๆนั่งดูรูปคุณทีละรูป
ดูอย่างละเอียดลออ .. ดูทุกอากัปกิริยาของคุณ
ราวจะเก็บภาพเหล่านั้นไว้ในความทรงจำของผมไปตลอดกาล


เมื่อนึกถึงเรื่องราวเก่าๆของเราในวันก่อน
ผมรู้สึกเสียใจอยู่ลึกๆ ที่ผมไม่ได้ทำดีกับคุณ อย่างที่ผมควรจะทำมันได้มากกว่านี้
ผมรู้สึกเกลียดตัวเองอยู่ไม่น้อย ที่มัวมานั่งรำพึงรำพันในวันที่มันสายไป ..


วันที่รู้ว่าคุณจากผมไป ..
ผมไม่รู้ว่าน้ำตาของผมหยุดไหลตอนไหน วันไหน เดือนไหน .. ผมไม่รู้วัน เดือน ปี ที่เคลื่อนผ่านพ้นไป ..


.. ทุกครั้งที่ผมลืมตาขึ้นมา
ผมรู้สึกได้ถึงรอยเปียกชื้นบนหมอนเก่าๆใบนั้น .. คราบน้ำตาที่ยังคงไม่จางหาย
ผมเรียกชื่อคุณ .. มองหา แต่กลับพบเพียงความว่างเปล่
ผมล้มตัวนอนอีกครั้งพร้อมน้ำตาที่เอ่อท้นออกมา ..


นานแค่ไหนกว่าที่ผมจะผลักตัวเองให้ออกมาจากห้องที่มืดดำอันนั้น
นานแค่ไหนกว่าที่ผมจะกลับมามีชีวิตได้เหมือนคนปกติทั่วไป
นานแค่ไหนกว่าที่ความเจ็บปวดลึกๆข้างในมันจะจางหาย
นานแค่ไหน
นานแค่ไหน
นานแค่ไหน ..


เวลาที่อยู่กับคุณ .. ทุกอย่างช่างดูแสนสั้น แม้กระทั่งในคืนนี้ ..


.. แสงอรุณยามเช้าเล็ดลอดผ่านบานเกล็ดสีเทา เข้ามาอย่างเชื่องช้า
เสียงนกร้องยามเช้า เตือนให้ผมรู้ว่า ถึงเวลาของวันใหม่อีกครั้ง


.. วันนี้ผมจะออกไปตักบาตรให้คุณแต่เช้า .. จะหาดอกไม้ที่คุณชอบไปเยี่ยมคุณเหมือนอย่างเคย
คนที่ป้ายรถเมลล์คงจะสงสัยว่าทำไมผมถึงยืนยิ้มให้คุณทุกวัน ..
คุณอยู่บนฟ้าเฝ้ามองผมอยู่อย่างโอนโยน .. ตรงนั้น


ผมให้คำมั่น .. แล้วซักวันผมจะตามไป ..


Views: 201

Replies to This Discussion

คิดถึง.....
มันเป็นแค่เรื่องแต่งค่ะ แค่จับบางอารมณ์ของเรามาเขียนเท่านั้นเองค่ะ
ขอบคุณที่เข้ามาอ่านค่าา ^^
แต่งด้วยเรื่องราวแบบนี้ เนื้อหาคล้ายคลึงกันกับของผมเลยครับ
แต่ของผมเป็นเรื่องราวเกี่ยวกับยายกับหลาน ชื่อว่า "ความทรงจำ"
เรื่องแบบนี้ลึกซึ้งดีเนาะ ^^
นานแค่ไหนกว่าที่ผมจะผลักตัวเองให้ออกมาจากห้องที่มืดดำอันนั้น
นานแค่ไหนกว่าที่ผมจะกลับมามีชีวิตได้เหมือนคนปกติทั่วไป
นานแค่ไหนกว่าที่ความเจ็บปวดลึกๆข้างในมันจะจางหาย
นานแค่ไหน
นานแค่ไหน
นานแค่ไหน ..

นึกถึงเพลงช่วงที่ดีที่สุด
บางความทรงจำ
บางครั้งก็อยากจะลืมเลือนเนอะ ^^

RSS

© 2009-2024   PORTFOLIOS*NET by CreativeMOVE.   Powered by

Badges  |  Report an Issue  |  Terms of Service