ในขณะที่ฉันเดินอยู่บนความทรงจำ...ของตัวเอง
เเต่ละย่างก้าว เหยียบย่ำบนเรื่องราวเก่าๆ
.
.
.
.
.
เเล้วเมื่อฉันสะดุดกึกกับจังหวะของย่างก้าวที่เปลี่ยนไป
ฉันก้มตัวลงมองที่ปลายเท้า
กลับไม่พบอะไร
เเต่เเล้วเมื่อออกเดินอีกครั้ง
กลับทำให้ใช้รู้สึกสะดุด เเละไม่มั่นคง
ฉันสะดุดกับอะไร?
ฉันเจ็บไหม?
หรือเเค่เพียงการเดินของจังหวะที่ผิดเพี้ยน
.
.
.
.
.
ฉันค่อยๆนั่งลงอย่างช้าๆ
ตรวจสอบตรวจทาน
และเเล้วสิ่งที่ฉันได้พบเจอ
มันก็เป็นเพียงส้นรองเท้าที่ไม่เท่ากัน
มันทำฉันรู้สึกสะดุด เเละหยุดเดินได้เชียวเหรอ
เพียงเเค่เเต่ละย่างก้าว
เท้าเเต่ละข้างเราทิ้งน้ำหนักไม่เท่ากัน
เดี๋ยวซ้ายหนักไปบ้าง
ขวาหนักไปบ้าง
มันอาจทำให้เราเจอจุดไม่ลื่นไหลของชีวิต
หาจุดสมดุลของตัวเรา
ไม่มากไป ไม่น้อยไป ไม่เอี้ยวซ้าย ไม่เบ้ขวา
จะเติมส้นรองเท้าของคุณให้เต็ม
หรือ
จะเหลาส้นรองเท้าของคุนอีกข้างให้ลั้นลง
มันก็เเล้วเเต่ความสมดุลของเเต่ละคน
หรือจะปล่อยให้ชีวิตคุณ สะดุด เพียงเเค่ส้นรองเท้าที่ไม่เท่ากัน เชียวหรือ?
Tags:
© 2009-2024 PORTFOLIOS*NET by CreativeMOVE. Powered by