Thailand's Creative Art & Design Community

ชวนเล่าประสบการณ์ที่ทำให้คุณมาเป็นศิลปิน นักสร้างสรรค์ หรือนักออกแบบ ในแบบที่คุณเป็นอยู่ในวันนี้ อะไรคือแรงบันดาลใจ?

Attachments:

SHIANGHAI NIGHT_Page_01.jpg, 617 KB

▶ Reply to This

Replies to This Discussion

Permalink Reply by MoodObject on June 18, 2012 at 5:14pm

อารมณ์ เวลาใจมันหิวอารมณ์

มันอยากได้อารมณ์ฺประมาณเนี้ยะ มันจินตนาการแล้วมันสร้างความสุขล่วงหน้าเอาไว้

ล่อให้ไปผมไปสร้างอาหารทางอารมณ์ให้มันทาน มันระบุรสชาดที่ต้องการให้เสร็จ

แล้วเมื่อได้เสพอารมณ์ที่มันต้องการก็จะเกิดความพอใจอย่างรุนแรง เพลินอยู่กับอารมณ์อย่างเมามันจนมันสาแก่ใจ

ผมเห็นอาการสะใจกับความสุขที่ใจมันได้รับ จากสิ่งที่ได้สร้างขึ้นมาเป็นอาหารทางอารมณ์

บางทีไม่อยากจะทำแต่ใจมันอยากเสพอารมณ์ ก็ต้องจำยอมทำตามมัน

ผมไม่ได้เป็นศิลปินหรือนักออกแบบอะไรนะ

ผมแค่เป็นทาสของใจ สร้างอาหารให้มันเสพอารมณ์ มีกฏข้อเดียวคือเพื่อให้เกิดความพอใจ

▶ Reply

Permalink Reply by ARThit SriKhwaChai on August 30, 2012 at 11:57am

ผมเป็นกราฟฟิกมา 5-6 ปี จนมาจับกล้อง เริ่มรู้สึกว่าตัวเราชอบอะไร จนได้ควบคู่กัน ดีที่มีโอกาสเข้ามา จนทุกวันนี้ ทำไปพร้อมกัน สนุกดี

▶ Reply

Permalink Reply by Keerati Ungvisitwong on September 6, 2012 at 1:49pm

ตั้งแต่จำความได้ก็วาดรูปเล่นมาตลอดตั้งแต่เด็ก ที่บ้านสนับสนุนด้วย

บวกกับมีรุ่นพี่ในโรงเรียนเป็นแรงบันดาลใจ :)

▶ Reply

Permalink Reply by Masari Kite on September 11, 2012 at 6:03pm

จุดเริ่มต้นจากคุณแม่ค่ะ จำได้ว่าตั้งแต่ยังไม่เข้าอนุบาลเลย คุณแม่สอนให้วาดรูปคนบ้าง ดอกไม้บ้าง จนซื้อสมุดวาดภาพระบายสีมาให้ เราก็ระบายไปแบบงงๆ แต่พอดูคุณแม่ระบายออกมาแล้วสวยมาก เลยอยากระบายให้ได้แบบคุณแม่ วาดให้ได้แบบคุณแม่ ดังนั้นในหัวเลยไม่สั่งการวิชาอื่นเลยค่ะ 555

วาดรูปมาตลอด ทั้งประกวดได้รางวัลบ้าง ไม่ได้บ้าง วาดแล้วเพื่อนชมว่าสวย มีแข่งวาดรูปหน้ากระดานดำที่แบ่งเป็นกลุ่มๆ เพื่อนก็จะไล่ให้เราออกไปตลอด ก็เลยรู้สึกว่าเป็นอย่างเดียวที่ชั้นทำได้ดีนะ วิชาอื่นนอกนั้นแค่พอคาบเส้น หรือแค่เกรดสามอย่างมาก แต่ศิลปะนี่เกรด 4 ตลอด จนระดับมหาวิทยาลัยตอนนั้นไม่รู้คิดยังไงเลือกคณะทางบริหารอันดับ 1 ศิลป์อันดับ 2 แล้วกลับติดอันดับแรก เรียนไปได้แค่เทอมเดียวก็รู้ตัวเองว่าตัดสินใจผิดแล้ว เลยรีบกลับลำมาสอบใหม่ และได้เรียนนิเทศศิลป์อย่างที่ฝัน

ตอนเรียนก็มีความสุขมาก ขลุกอยู่ห้องสมุดทุกวัน เราเกิดมาจากการวาดรูปที่ใช้มือ พอได้มาเริ่มเรียนการวาดรูปโดยใช้คอมพิวเตอร์แล้วรู้สึกมีความสุขอีกแบบ จินตนาการที่ใช้มือวาดมันไม่ทันอย่างใจ ใช้นิ้วคลิกแป๊บเดียวก็เสร็จ รู้สึกมาเติมเต็มอะไรบางอย่างที่มันไม่สมบูรณ์แบบในการวาดภาพของเรา คือเราไม่ใช่คนวาดภาพเก่งกาจอะไร แค่ชอบ วาดได้ทุกแนว แต่ที่รู้สึกมีความสุขที่สุดคือตอนได้ลงสีนี่แหละ รู้สึกมีสมาธิ และยิ่งเวลาได้ดูหนังสือออกแบบ ได้ไปพิพิธภัณฑ์ศิลปะ ได้เห็นผลงานจากศิลปินมากหน้าหลายตา แรงบันดาลใจ แรงพลังมันพวยพุ่ง มีความสุขบอกไม่ถูกค่ะ

ก่อนหน้านี้พอเรียนจบเลยได้มีโอกาสไปทำงานอย่างอื่นที่ไม่ใช่สายอาร์ต รู้สึกชีวิตห่อเหี่ยวค่ะ เลยต้องกลับมาที่เดิม ถึงมีแรงพลังและมีรอยยิ้มกับงานกราฟฟิคอยู่ทุกวันเนี้ยค่ะ ^^

ขอบคุณที่อ่านกันจนจบนะคะ หวังว่าคงไม่ง่วงนอนกันนะ