Tags:
แรงบันดาลใจที่ทำให้ผมอยากเป็นนักเขียนการ์ตูน ก็คือการได้อ่านการ์ตูนดี ๆ ที่ทั้งสนุก ประทับใจ ให้พลังในการดำเนินชีวิตต่อไป เพราะรู้สึกว่าการ์ตูนนี่ล่ะที่ทำให้ผ่านชีวิตเครียด ๆ ตั้งแต่วัยเด็ก วัยรุ่น ยันปัจจุบันมาได้
ผมเชื่อว่าการ์ตูนมันเป็นมากกว่างานเด็ก ๆ ที่ให้เด็กอ่าน และผมกำลังพยายามพิสูจน์จุดนั้นด้วยมุมมองของผมต่อไป
...
ส่วนประสบการณ์ที่ทำให้ได้ทำงานเกี่ยวกับการ์ตูนจนถึงตอนนี้ ล้วนแต่เป็นโอกาสที่ได้รับจากคนอื่นทั้งสิ้น ... เดิมทีด้วยเป็นคนที่ไม่ค่อยจะกล้าโฆษณาโปรโมทตัวเองเท่าไหร่ แล้วก็ตอนเรียนมหาลัยก็ไม่ได้ไปหางานทำ แต่เพราะว่ามีคนรู้จักที่แหละที่เปิดโลกให้เราได้ลองอะไรใหม่ ๆ มากขึ้น
โอกาสที่สำคัญมากที่สุด นั่นคือการที่ญาติคนหนึ่งขอให้ผมช่วยวาดการ์ตูนประกอบงานแต่งงาน ทั้งภาพตกแต่งและเวดดิ้งพรีเซนต์เตชั่น และนั่นเป็นจุดเริ่มของการเป็นนักเขียนการ์ตูนฟรีแลนซ์ที่ทำงานเวดดิ้งเป็นหลักแบบตอนนั้น ถ้าไม่มีญาติคนนี้ผมยังไม่รู้เลยว่าตัวผมตอนนี้จะเป็นยังไง อาจยังจมปลักกับอะไรซ้ำซากต่อไปก็ได้
...
สรุปคือ ผมว่าการที่เรามีสังคมที่กว้างขวาง มีใจเปิดรับสิ่งใหม่ ๆ แล้วก็ทำงานด้วยแรงผลักดันที่ดี น่าจะช่วยให้ทำงานต่อไปได้ดีนะ แม้ว่าผมจะเพิ่งอยู่ในจุดเริ่มต้นของการทำงาน แต่ก็ยังเชื่อใจเรื่องนี้ครับ
สุดยอดค่ะ อุปสรรคมีไว้ให้ข้าม ศัตรูคือยาชูกำลัง ขอบคุณที่แชร์ประสบการดีๆค่ะ
ในวิชาสังคม อาจารย์ให้ออกไปทำไรก็ได้เพื่อสังคม พอกลับมาแต่ละกลุ่มก็เอามาพรีเซนต์ให้อาจารย์ฟัง พอได้ฟังเสร็จ ก็เกิดคำถามขึ้นว่า "ทำไมเราไม่เอาความรู้ที่เรามี ไปทำงานเพื่อสังคม" หลังจากนั้น สิ่งนี้ก็เป็นแรกผลักดันให้เราเรียนมาได้จนถึงทุกวันนี้
แม่ค่ะ เพราะเวลาขอซื้อดินสอ หรือ สี ก้อจะได้ทุกที หรือไม่บางที แม่เจอสีแบบใหม่ ๆ ก้อจะมาชวนไปดู แล้วซื้อให้ จนญาติๆ เห็น คราวนี้ ก้อจะได้แต่สี แล้วก้อสมุดวาดรูปค่ แม้แต่น้องไปเที่ยวกลับมา คนอื่นได้ของฝากแตกต่างกันไป แต่ เรา ก้อได้สีเหมือนเดิมอยู่ดี
อืม....ของเรา....
ตอนเด็กๆ เฉยๆ กับการวาดรูป วาดไม่เก่ง ไม่ได้ส่งประกวด ไม่ได้ดูเป็นคนที่มีแววทางนี้เลย.. แต่ชอบวิชาศิลปะที่ต้องให้ทำงานประดิษฐ์
และเป็นคนที่ชอบคิด มากๆ...
เริ่มจาก ตอนป.3 จำได้ว่าอ. ให้ถือของแล้วออกไปโฆษณาหน้าห้อง... ตอนนั้นคิดอย่างเดียวว่า "ทุกคนพูดเหมือนกันหมด มันน่าเบื่อ...ทำไมฉันจะต้องเหมือนคนอื่น "...จำได้ว่าตอนที่พรีเซนหน้าห้องวันนั้นลองทำอาไรที่ชาวบ้านเค้าไม่ทำกัน...ปรากฏว่า.. เพื่อนทั้งห้อง หัวเราะชอบใจ อ.ชอบ... ตอนนั้นก็เลยคิดเลยว่า "ฉันไม่อยากทำอะไรที่เหมือนคนอื่น"และ"ฉันอยากทำงานที่ทำให้คนดูมีความสุข"
หลังจากนั้นเป็นต้นมา เวลาต้องทำปกรายงาน เขียนข้อความวันแม่ วันพ่อ (หรืองานอะไรก็ตามที่พอเปิดช่องให้ตกแต่งอะไรได้) ก็จะพยายาม ทดลองอะไรที่ไม่เหมือนชาวบ้านเค้าทำในขณะนั้น....
คิดว่าเพราะจากตอนนั้น วันนี้ก็เลยส่งผลให้ยังทำงานในสายนี้...
เกิดจากความเชื่อว่า ต้องทำให้ได้!! ต้องคิดไว้ก่อนเลยว่า "ทุกสิ่ง ทุกอย่าง เป็นไปได้"
IMPOSSIBLE + แรงบันดาลใจ + ความคิดสร้างสรรค์ = ความสำเร็จที่ยิ่งใหญ่
ซึ่งเป็นสิ่งสำคัญที่นำสู่วงการนี้ได้
© 2009-2025 PORTFOLIOS*NET by CreativeMOVE.
Powered by