Tags:
ไม่รู้สิครับ
ตั้งแต่เด็กมา ก็วาดภาพ
พอวาดภาพมาก็เริ่มทำการ์ตูน
พอเริ่มทำการ์ตูนก็เริ่มเขียนบท
แล้วก็ยุ่งอยู่กับตัวหนังสือมาจนถึงปัจจุบัน
สมัยอนุบาลเคยต้องวาดรูปส่งครูครับ
ไอ้เราก็อยากจะวาดอะไรที่มันแปลกๆกว่าคนอื่นที่เขาวาดส้ม มะละกอ แอปเปิ้ล เลยวาดสัปปะรด
จำได้ว่าครูเรียกไปหน้าชั้น ไปให้เพื่อนปรบมือหน้าชั้น ว่างานมันออกมาละเอียดดีมาก
นั่นคงเป็นจุดเริ่มต้นกระมัง :3
ตอนแรกคงเป็นพ่อ พ่อทำงานธุรกิจส่วนตัว ในด้านทำขนม เบเกอรี่
ตอนเด็กๆผมชอบที่จะตื่นเช้าไปกับพ่อ เวลาพ่อเปิดร้าน นั่งดูพ่อนวดแป้ง ปั้น ฉีดไส้ทำขนม
แต่ที่เวลาที่ผมชอบมากที่สุดคือ เวลาพ่อแต่งหน้าเค้ก
การแต่งหน้าเค้กของพ่อ ดูมั่นใจ ละเอียดละออ และสวยงามน่ารัก ดอกไม้ที่ถูกสร้างเป็นรูปแบบสามมิติ ผลิออกมาในเวลาไม่กี่วินาที
และพ่อชอบวาดเลียนแบบการ์ตูนดังๆในสมัยนั้นลงบนเค้ก แล้วลงสีด้วยแยม และ ครีมสีต่างๆ
มันทำให้ผมเริ่มต้นวาดในกระดาษ ทั้งลอกลาย ทั้งวาดเลียนแบบ การ์ตูนที่ชอบ และมันทำให้ผมชอบในด้านนี้ ซึ่งพ่อเองก็เป็นศิลปินในดวงใจอยู่มาจนถึงทุกวันนี้ แต่พ่อพยายามที่จะไม่สนใจความพิเศษของความรู้สึกที่ผมมีต่องานด้านนี้นัก และผลักดันให้เรียนไปในทางที่ผู้ใหญ่เชื่อว่าสบาย
หลังจากนั้นจุดเปลี่ยนอีกครั้ง คือการเลือกเข้า คณะ และ สาขา ในมหาวิทยาลัย
สาขา communication design คณะ สถาปัตยกรรม และการออกแบบ ใน มหาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าธนบุรี ได้เปลี่ยน และให้แรงบัลดาลใจ กับผมอีกครั้ง จากการเป็นเด็กที่ไม่มีความสนใจในด้านใด มากที่สุด จนได้ศึกษา อย่างจริงจัง ได้เห็น งานของศิลปินที่ หลากหลาย
แล้วทุกอย่างที่กล่าว คือ แรงบันดาลใจของผม
ไม่แน่ใจแฮะ แต่ว่า... เอามาเล่าสู่กันฟัง
เป็น รึ ไม่เป็น แต่ว่าไอ้ตำแหน่งงานที่ทำตอนนั้นเขาเรียก Artist นิ (รู้สึกเท่ห์นิดๆ)
แรงบันดาลใจ คือ การได้เงินครั้งแรก หลังจากเรียนจบ (สิบปีที่ผ่านมา)
ตอนนี้ดูเหมือนจะเป็นนักออกแบบชีวิต มีลูกสาวเป็นแรงบันดาลใจ ฮะฮะฮะ
พอไปได้ไหมเนี่ย :D
คงเป็นเพราะว่า ทำคะแนนได้ดีมากกว่าวิชาอ่ืน
แล้วก็สนิทกับอาจาร์ยมาก แอบมาเมาท์บ่อยๆที่ห้อง
ตอนเย็นก่อนกลับบ้านต้องมานั่งวาดรูปริมระเบียง
ใกล้ๆกับห้องดนตรีเป็นประจำอย่างน้อย 1 ชม.
กับเพ่ือน 2 คน แล้วก็เลยหลงรักวิชานี้
จำได้ว่าเร่ิมตอน ม.4 ช้าไปนิดด.
พ่อครับ พ่อไม่ได้เป็นสถาปนิกหรือวิศวะแต่พ่ออกแบบและสร้างบ้านเองดูพ่อมีความสุขมาก
ฮี่โร่ครับ เดินตามรอยถึงคนละสาขาอาชีพก็เถอะไง เค้าก็ยังเป็น i-dol สำหรับผม
และคนสำคัญที่ทำให้ผมเป็นเหมือนทุกวันนี้
ชอบ...การวาดรูป แต่วาดไม่เป็น ไม่ใช่นักออกแบบ แต่ก็เคยทำ ชอบประดิษฐ์ของเอง
เพราะว่ามันทำแล้วไม่เหมือนใครดี...
อาจจะฟังดูเว่อร์ไปนิด...
ตัดสินใจไปเรียนออกแบบ เพราะแรงกระตุ้นในใจว่า มีโอกาสเกิดมาครั้งหนึ่ง อยากคืนอะไรฝากไว้กับโลกบ้าง
เนื่องจากงานที่หาเลี้ยงชีพทุกวันนี้คือการวิเคราะห์ตัวเลข เงินๆทองๆ เพื่อส่งเสริมความมั่งคั่งให้คนรวยยิ่งมั่งคั่งขึ้นไปอีก
การคิดและสร้างสรรอะไรดีๆ มีประโยชน์แก่คนหมู่มาก โดยไม่เลือกข้าง ไม่แบ่งกลุ่ม
ใช้ทรัพยากรจากภายในตัว น่าจะทำให้ตายตาหลับ และไม่เสียชาติเกิด
แต่...จนถึงวันนี้ เรียนจบวิชาออกแบบมาพักใหญ่แล้ว ก็ยังไม่มีจังหวะที่ดีในการเริ่ม...
...ระหว่างรอปัจจัยหลายอย่างพร้อม ก็ขอฝากความฝันไว้กับนักออกแบบ นักสร้างสรร ที่ดีทั้งหลาย ไปพลางก่อนนะคะ...
© 2009-2025 PORTFOLIOS*NET by CreativeMOVE.
Powered by