ชาวประชา หน้าใส ย่อมอยาก เสรี

บ่ อยากโดนย่ำยี เข่นฆ่า

หากบนผืน ดินนี้ แบ่งฝ่าย ล้างบาง

คงมิเหลือ แม้แผ่นฟ้า เหล่านก โบยบิน

ฤาจักหลบพงไพร แดนเหนือ อีสาน

ถือเคียวค้อน ถักฐาน ป่าหญ้า

ห่ำหันด้วยวิญญาณ ฝังราก ลงดิน

สุดท้ายโดนเข่นฆ่า ด้วยเลือด ไทยเอง