สวัสดี เพื่อนๆชาว portfolio ทุกท่าน
วันนี้ขอมาเล่า มาบ่น อะไรให้ฟังเกี่ยวกับ Lomo สักนิดนะครับ
เรื่องของเรื่อง มีอยู่ว่า เมื่อประมาณ เกือบสองปีที่แล้ว ช่วงนั้นเป็นช่วงที่ชีวิตผมเบื่อสุดๆกับงานที่ทำ และเรื่องราวต่างๆในชีวิต
มีอยู่วัน เพื่อนคนนึง ชวนให้ผมลองมาถ่ายรูปด้วยกล้องทอย Lomo ตอนนั้นผมโนไอเดียมากๆ อะไรของมัน มันเป็นยังไง สนุกตรงไหน ผมลองเข้าไปดูรูปใน www.thailomo.com เห็นรูปที่เค้าโพสกันประหลาดดี สีแจ้ดดดมาก มีถ่ายรูปซ้อน เออ มันบ้าดี ดูน่าสนุก

อารมณ์ตอนนั้น ก็เลยอยากลอง จำได้ว่า รีบไปซื้อ Fisheye 2 มาเลยที่ TCDC Shop : Emporium ถ่ายไปม้วนนึง ลองมันทุกเทคนิค
มั่วสนิท ปรากฏว่ารูปที่ออกมามืด เป็นงงเลย กล้องอะไรกินแสงเหลือเกิน เลยทำให้มาถึงบางอ้อทีหลังว่า กล้องทอยส่วนใหญ่ จะเป็นกล้อง F 8.0 รูรับแสงค่อนข้างแคบ ทำให้เสียแสงไปเยอะ หลังจากนั้นเลยหัดสังเกตว่า จะถ่ายรูปในสถานการณ์แบบไหน ต้องใช้ฟิล์ม ISO ประมาณใด ต้องใช้ขาตั้งกล้อง สายลั่นชัตเตอร์ด้วยมั้ย กล้องตัวนี้ ถ่ายได้ สองม้วนยกให้น้องสาวไปเลย


ไปลองใหม่ HolGa GCN ตัวนี้ใช้ฟิล์ม 120 ได้ภาพ square format 6X6 เลนส์แก้ว ถ่ายด้วยกล้องตัวนี้ชอบมาก อารมณ์ตอนกดชัตเตอร์ครั้งแรก รู้สึกหวิวมากๆ ทำไมมันก๊องแก๊งขนาดดด นี่ถ่ายแล้วหรือ แต่ตอนล้างออกมา อึ้งไปเลย ภาพมันแปลก เพราะล้างครอส แล้วได้สีสันสุดแสบตา และภาพจะสว่างขึ้นมาเหมือนโอเว่อร์ขึ้นมาอีก 1-2 สต๊อป รายละเอียดของภาพถูกลดทอนไป เนื่องจากการใช้น้ำยา Color Negative มาล้าง Positive Film สรุปว่า กล้องตัวนี้ผ่าน ถ่ายสนุกมาก มีลูกเล่นเยอะ ถ่าย Bulb หรือ MultiExposure สนุก


ตัวต่อมา ก็เลยขยับมาเล่น LCA + เลย ตัวนี้ถือว่าเป็นที่สุดของกล้อง Lomo แล้ว มันเล็ก พกสะดวก แสน็ปง่าย เบิ้ลได้ มีวัดแสง มีวิกเนตต์ ไวด์ ครบหมด กดมันส์ แต่เสียดายที่แพงจัง ปัจจุบันยังใช้เจ้าตัวนี้เป็นหลัก แต่มีท่านผู้รู้แนะนำว่า ถ้าจะหา LCA มาใช้ ให้ซื้อรุ่นเก่า ที่ไม่ใช่ LCA+ เนื่องด้วยถ้ากล้องมันเกิดอาการแผงวงจรเสีย หาอะไหล่ซ่อมไม่ได้ ชัวร์ ลุงวิมลแห่ง วิมลคาเมร่า ฟันธง
ถ้าจะลุ้นต้องไปลุ้นหา อะไหล่เชียงกง ยกเครื่องมาใส่ทั้งยวง ซึ่งโอกาสเจอน้อยมาก
ลุงแกยังแนะอีกว่า เราสามารถเอาเจ้าแอลตัวเก่า มาให้แกโม ทำให้ถ่ายเบิ้ลได้ ในราคาเพียงไม่กี่ร้อยบาทเท่านั้น



555 มาถึงตรงนี้ ก็ ขอขยักไว้ก่อน เพราะงานเข้าพอดี ไว้ว่างๆ จะมาเล่าต่อให้ฟัง

ก่อนจบขอทิ้งท้ายไว้ ด้วยข้อคิดเล็กๆน้อยๆจากการถ่ายโลโม่ ที่ผมพอจะประมวลได้ในขณะนี้

1. Don't think just shoot : ถ้าอยากถ่ายสนุก ก็ให้เชื่อมัน เพราะถ้าคิดเยอะมากไปจะถ่ายไม่สนุก แต่ก็ต้องเสียตังค์ ค่าล้างแสกนกันเยอะหน่อย ส่วนตัวผม แล้วแต่จังหวะ บางม้วนก็กดยับ บางม้วนก็ถ่ายเก็บ ถ่ายดอง จนแทบจำไม่ได้

2. กฏ 10 ข้อของโลโม่ ไม่ใช่ศีลห้า มันขึ้นอยู่กับคุณ จะอยู่ในกรอบ หรือจะแหกกรอบ ขึ้นอยู่กับคนกดชัตเตอร์ เราต้องควบคุมกล้อง อันนี้ หลายคนพูดกัน มันมีเหตุผล และผมเชื่ออย่างนั้น

3. หมั่นลองทุกเทคนิค จะได้รู้ว่า กล้องพลาสติก เลนส์พลาสติก มันทำให้โลกของการถ่ายถาพ สนุกขนาดไหน เพี้ยนไปได้ทุกอย่าง

4. จัดองค์ประกอบภาพให้ลงตัว จริงอยู่ว่าการแสน็ปต้องไว แต่ก็อย่าลืมพยายาม คิดไว จัดตำแหน่งองค์ประกอบให้ไว จะได้อารมณ์แอบถ่าย สนุก ระทึกไปอีกแบบ แล้วคุณจะอยากถ่าย แนว Street Photography มากขึ้น

5. อย่าไปหวังว่า จะได้ภาพดีเด่นเอาไปประกวด อวดพ่ออวดแม่จากกล้องโลโม่ เพราะมันจะเครียดไปมั้ย ถ่ายรูปให้สนุก และพกมันไปทุกที่ อั้นนี้ เวิร์คสุดด แล้วคุณจะหลงกับ Lomo ไปอีกนานแสนนาน


PS. Lomo is Lifestyle or Art : It's up to you, who define.


ขอความสุขสวัสดี จงมีแก่ท่าน....