Back to Primitive Exhibition
at Whitespace Gallery, Bangkok Thailand

พีรเวทย์ กระแสโสม ศิลปินผู้ผ่านการทำงานหลากสาขา ภาพประกอบ กราฟิก ศิลปะ เบื้องหลังรายการทีวี ที่ใช้ชีวิตในกรุงเทพร่วมๆเกือบ 10 ปีเด็กชายที่เติบโตมาพร้อมจินตนาการเล็กๆ ในหมู่บ้านเล็กในพื้นที่ชนบทจ.สุรินทร์ อันประกอบด้วยสภาพแวดล้อมธรรมชาติ มีวิถีชีวิตเรียบง่ายแบบชนบทมีความกล้าเรียนรู้ กล้าทดลอง ต่อมาย้ายเข้ามาศึกษาในตัวเมืองและกรุงเทพฯตามลำดับ

ศิลปินได้จินตนาการถึง “สสาร” หรือวัตถุที่อยู่รอบๆตัวเรา เช่น อากาศ ดิน น้ำ สิ่งของ มนุษย์ สัตว์ และพืช สสารที่ผ่านความทรงจำจากวัยเยาวย์อันเป็นช่วงบ่มเพาะการเรียนรู้และการดิ้นรนบนพื้นที่ใหม่เมื่อเติบโต การดิ้นรน คือ กฏของสิ่งมีชีวิตที่อยู่คู่กันมาหลายล้านปี ไม่ว่าสสารนั้นจะเป็นมนุษย์ สัตว์ หรือพืช หากจำเป็นต้องอยู่ในสภาพแวดล้อมที่แตกต่างไปจากเดิม เพื่อความอยู่รอดก็จำเป็นต้องปรับตัวเองทั้งด้านกายภาพ ชีวภาพ เพื่อให้ดำรงชีวิตได้อย่างกลมกลืน ควบคู่ไปกับการรักษาตัวตนดั้งเดิม

” ก่อนจะแสดงนิทรรศการครั้งนี้ ผมมีผลงานทำสะสมไว้อยู่แล้ว ทั้งชิ้นเล็กชิ้นใหญ่ ซึ่งใช้เวลาว่างจากการทำงานอื่น และส่วนหนึ่งเป็นวิชาเรียนป.โท จนมีผลงานมากพอระดับหนึ่ง ก็ลองเสนอที่ whitespace gallery เพราะว่าที่นี่น่าจะเหมาะกับงานเรา หลังจากคุยคุณไมตรี ผู้ดูแลแกลเลอรี่ ก็สนใจและยินดีให้แสดงงาน แต่ระยะเวลาเตรียมตัวค่อนข้างน้อยเพียง  1 เดือนเท่านั้น เพราะต้องส่งข่าวโปรโมตให้สื่อต่างๆและประกาศข่าวกับคนทั่วไป แต่ด้วยที่อยากแสดงมากๆ ประกอบกับเรากำลังอิ่มตัวกับงานที่ทำมาหากินอยู่ทุกวัน ก็เลยอยากนจะำเสนอสิ่งที่เป็นเราอยากทำจริงๆ  เพราะตอนนี้รู้สึกว่า เราก็เริ่มมีแนวทาง ความชอบ รสนิยมที่แข็งแรงมากขึ้นในแบบที่เราเป็น ประกอบกับวัยและประสบการณ์ที่ผ่านมาก็ช่วยคัดเกลา การแสดงครั้งนี้จึงเป็นโอกาสให้ตัวเองได้นำเสนอแก่คนอื่น ให้เห็นว่า เราเป็นใคร เราทำอะไร และคิดอะไรอยู่  และในระหว่างเตรียมงานแสดงก็ต้องเขียนคอนเซปต์และชื่อองาน จนมาได้คำว่า back to primitive มันเป็นชื่อผลงานในชุดหนึ่งที่เอาเรื่องโครงสร้างมนุษย์ผสมกับออร์เกนิกฟอร์ม ไอเดียมันคือเป็นตัวแทนมนุษย์หรือตัวผมที่ภายหลังได้อาศัยอยู่ในเมืองเจริญ เจอคน เจอวัตถุ ที่ต่างไปจากวัยเยาว์ เราต้องปรับตัวและดิ้นรน จนเราอยู่ได้แต่เมื่ออยู่เมืองใหญ่นี้ไปนานๆความตื่นเต้นก็ลดลง กลายเป็นความเคยชิน บางครั้งมันนิ่ง และก็พยายามหาอะไรเก่าๆมองหาอดีตตัวเอง นึกถึงเพื่อนหรือคนในสังคมเก่าๆ และจะตื่นเต้นทุกครั้งที่ได้กลับบ้านเกิดเจอคนในสังคมเก่าๆของเรา”

” Back to primitive มันก็เหมือน Time Machine ที่ทำให้ผมย้อนกลับไปคิดตัวเอง ตัวตน เราสมัยแต่เกิดจนชีวิตมาอยู่ที่นี่ มันคือการประมวลตัวเองอีกครั้งว่า และให้คำตอบตัวเองว่า เราหนีตัวเองไม่พ้นหรอกแม้จะพยายามถีบตัวเองจากสภาพแวดล้อมเมื่อเด็กๆ แต่เราไม่เคยลืมสิ่งที่เคยเกิดขึ้นกับเราและหลายสิ่งเป็นประสบการณ์ให้กับเรามันที่ดี กลายเป็นสิ่งที่มีค่ามากๆ การทำงานศิลปะชุดล่าสุดนี้มันเหมือนทำให้เราย้อนกลับไปประมวลตัวเองอีกครั้ง และเริ่มรู้สึกว่ามันจะสร้างสมดุลบางอย่างให้กับชีวิตเรา

http://www.peerawayt.com/?p=484