จันทรา เจ้าเอ๋ย ขอเพียงน้ำพอเพียงเพื่อดับกระหาย คลายความร้อนรุ่มแห่งแสงตะวัน

แค่นั้น เพียงพอ ต่อแรงกายเติมเชื้อเพลิงแรงศรัทธา ให้มุงมั่นนำพาแรงสร้างสรรค์

จันทรา เจ้าเอ๋ย ขอพื้นที่อันน้อยนิดเพื่อพักผ่อน ก่อนรัตติกาลล่วงลับสุริยะจักหวนคืนสู่นภา

แค่นั้น ขอเพียง แค่นั้นก็เลิศล้ำค่าเกินกว่าเหนือสิ่งอื่น ให้ตื่นฟื้นคืนกลับเมื่อวันใหม่ใจสดใส

จันทรา เจ้าเอ๋ย ช่วยบอกกล่าว ณ นภาค่ำคืนนี้ที่ข้าเห็น ทอแสงส่องสีขาวนวลคลอเคล้าหมู่ดวงดาว

ระยับยิบวิบวับแวววาวประกายสดใสดั่งเพชรเม็ดงาม ส่องแสงแพรวพราวท่ามกลางความมืดมิด

อีกดารา มากมาย จงเฉลย เผยมาว่า ณ หนึ่งจุดที่องศา ลิปดาใด เหตุไฉน ใยเล่าจึงแตกต่าง

ต่างกลกาล ต่างทิศต่างทาง ล้วนแตกต่างแม้เห็นดวงเดียวกัน ต่างเพียงแค่มุมมองหมุนโคจรรอบตัวตน