เหงาอ่ะ คงเพราะเพิ่งเลิกกะแฟนไปมั้งแต่ตอนที่คบกันเราก็เหงาอยู่ดี ขนาดตอนนี้มีคนที่คุยด้วย พอเค้าไม่ค่อยว่างเราก็ยังเหงา ทำไมเหงาอย่างนี้นะ พยายาม และพยายามทำชีวิตให้เป็นปกติ แต่ก็ไม่เคยปกติได้เลย จำได้ว่าสมัยก่อนซึ่งนานมากก็เคยอยู่คนเดียวจนเคยชิน แต่พอมาตอนนี้กลับอยู่ได้ลำบาก แปลกเนอะ "คนที่เข้ามาในชีวิตเราไม่ใช่อ๊อกซิเจน หรือ อากาศสักหน่อย" แต่ทำไมพอเวลาที่เค้าหายไปกลับหายใจติดขัดบอกไม่ถูก คงเพราะเราอาจเป็นคนขี้เหงาก็ได้เพราะเราไม่เคยอยู่คนเดียวได้นาน พอเลิกกะคนนั้น ก็มีคนนี้จนเป็นเรื่องปกติ พอตอนนี้ขาดหายก็เลยเหงา มีคนบางคนเคยพูดว่า

"บางคนผ่านเข้ามาในชีวิตเราและก็ผ่านไป ในขณะที่บางคนได้เข้ามาและทิ้งรอยในใจเรา และสิ่งนั้นทำชีวิตเราเปลี่ยนแปลงไปไม่เหมือนเดิม"

ก็คงจะจริงอย่างนั้นอยากรักใครให้ได้จริงๆสักคนจัง ทำไมความรักในครั้งก่อนมันลบเลือนยากจัง ไม่ว่าจะมีแฟนผ่านมากี่คนก็ยังคงจดจำคนคนนั้นได้ดี แปลกแต่จริงที่คนเพียงคนเดียวทำให้เราว้าวุ่นและเหงาใจได้ขนาดนี้ เวลาที่ผ่านมา7ปี กะแฟนที่ผ่านมา4คนไม่อาจทำให้ลืมเค้าคนนั้นได้เลย ตอนนี้มีโอกาสคุยกันอีกครั้งแต่เค้าก็มีแฟนอยู่แล้ว เราต้องคอยปิดบังความจริงที่ว่า เค้าคือคนเดียวที่เรารักเป็นเพียงเพื่อนและที่ปรึกษาที่ดี เฮ้อเหนื่อยมาก 7ปี เจอหน้ากัน16วันน้อยจริงๆๆ แต่กลับฝังใจได้มากมาย ทุกวันนี้เค้าก็คิดว่าเราเป็นเพียงพี่ที่ดี แต่เป็นแฟนที่แย่อยู่เหมือนเดิมอยากพูดว่า "เรารักคุณ" แต่พูดไปเค้าก็คิดว่าพูดไปงั้น ฮ่ะๆๆ สุดท้ายก็คงทำได้แค่นี้อีกไม่นานเค้าก็ต้องจากไปไกลอีกเหมือนเดิม คราวนี้ไปเมืองนอกเลย คงต้องเหงาต่อไปอีก ถ้ามีแฟนคนต่อไปเค้าจะทำให้เรารักได้รึเปล่านะ ทำเลิกฝังใจกับเค้าคนนั้นสักที ไม่เคยอยากได้ใครมาแทนที่ใคร แต่ทำไมไม่เลิกคิดถึงคนใจร้ายสักที

เหงา และ เหงาได้อีก