ขบถตามใจปรารถนา แด่ .....
“ตามใจปรารถนา หรือพระเจ้าปรารถนา”
บนโต๊ะทำงาน .....
“ชีวิตนี้ช่างสั้นนัก อยากทำอะไรลงมือทำไปเลย
มึงอย่าไปกลัวหรือเกรงใจใคร ถ้าสิ่งนั้นมันถูกต้อง และไม่ทำให้ใครเขาเดือดร้อน”
ผมกำลังนึกถึงคำพูดของอาจารย์ท่านหนึ่ง
“ทำในสิ่งที่ถูกต้อง และกล้าพูดความจริง ถึงแม้สิ่งนั้นจะทำให้เราต้องเจ็บ ต้องอาย หรือสูญเสียบางอย่างไป”
ผมยังจดจำคำพูดนี้ได้เสมอ
“ความตายเดินเข้ามาเคาะประตูบ้านโยมได้ทุกเมื่อ เราทำได้แค่เพียงเปิดประตูรับ และยิ้มตอบ เท่านั้นเอง”
เสียงของพระอาจารย์ดังแว่วเข้ามาข้างหู
ตอนนั้นเหลือบไปเห็นบทความหนึ่ง อยู่บนโต๊ะ เขียนไว้ว่า
“เสน่ห์ของชนบท คือวิถีชีวิตที่เรียบง่าย
อยู่..อย่างธรรมชาติ
กิน..อย่างธรรมชาติ
และตายอย่างธรรมชาติ”
สุดท้ายผมนึกถึง
ชายวัยปลดเกษียณผู้หนึ่ง ที่ร่วมเดินทางโดยบังเอิญ ในหมู่บ้านเผ่าภูไท
ตะโกนไล่หลังมา ก่อนลาจากว่า
“สุดท้ายคือ นิพพาน”
ผมกำลังจะจบบทความที่เขียนนี้
แต่ .......
เพียงเพราะคำพูดนี้
“อย่าเล่นกับความรู้สึกของคน เพราะมันอาจทำให้คุณสุขปรี๊ดจนขึ้นสรรค์ ไม่ก็ดิ่งลงนรกขุมสุดท้ายไปเลย..”
ทำให้ผม “จบมันไม่ลง”
ขบถตามใจปรารถนา
16 February 2010 เวลา 23.29 น.
Comment
© 2009-2025 PORTFOLIOS*NET by CreativeMOVE.
Powered by
You need to be a member of PORTFOLIOS*NET to add comments!
Join PORTFOLIOS*NET