บ่ายกว่าๆ ของวันหนึ่ง
เพื่อน : แก ทำไงดีๆ แย่แล้ว
ฉัน (มือหนึ่งปั่นงาน มือหนึ่งถือหูโทรศัพท์) : ใจเย็นๆ เกิดไรขึ้น?
เพื่อน : ตรูเหยียบไส้เดือนมันกำลังจะตายว่ะ ไม่ได้เจตนานะเว้ย แบบว่ามัวแต่มองรถบนถนน ไม่ได้มองพื้น รู้สึกแย่ว่ะ
ฉัน (คิดในใจ - แล้วจะโทรมาบอกตรูทำไมฟ่ะ) : แล้วไง?
เพื่อน : แกก็รู้ใช่ม่ะ ว่าตรูไม่ชอบไส้เดือน
ฉัน (ใช้สมองคำนวนสถานการณ์อย่างหนัก อะไรของมัน) : เออ แล้ว?
เพื่อน : ก็พยายามไม่ทำร้ายเค้า เพราะกลัวชาติหน้าจะเกิดเป็นไส้เดือน
ฉัน (จิ้มคีย์บอร์ดรัวเป็นชุด) : ปัญหามันอยู่ตรงไหน?
เพื่อน : เนี่ยกำลังคิดว่าจะเหยียบให้มันตายคาที่หรือว่าเดินหนี มันชักดิ้นชักงอ เห็นแล้วแย่ว่ะ
ฉัน : เดินหนีเหอะ
เพื่อน : เฮ้ย! จะดีเหรอว่ะ
ฉัน : แล้วแต่จะพิจารณาเองก็แล้วกัน
เพื่อน : เดินหนีล่ะ แต่รู้สึกแย่ว่ะ ที่ไปเหยียบมัน ไม่สบายใจเลย
ฉัน (ใช้สมองอย่างรวดเร็วจะปลอบใจเพื่อนยังไงดี เพื่อนต้องพูดให้เพื่อนสบายใจ)
: อืม ไม่เป็นไรหรอก ไส้เดือนมันตัวเล็ก อาฆาตไม่แรง พรุ่งนี้เช้าตื่นมาก็ทำบุญตักบาตรอุทิศส่วนกุศลไปให้เค้าก็แล้วกัน
เพื่อน : ขอบใจนะ สบายใจขึ้นมาหน่อยแล้ว ไส้เดือนอาฆาตไม่แรงแน่นะ?
ฉัน : คาดว่าจะอย่างนั้นนะ พรุ่งนี้ก็ทำบุญให้เค้าหน่อยก็แล้วกัน แค่นี้นะ พิมพ์งานก่อน เดี๋ยวงานไม่เสร็จ
เรื่องบางอย่างเราอาจจะไม่เห็นความสำคัญ
แต่บางทีเรื่องบางอย่างนั้นก็สำคัญกับคนอื่น
เพื่อนต้องทำให้เพื่อนสบายใจใช่มะ!?
แต่มีเพื่อนแบบนี้ ...
You need to be a member of PORTFOLIOS*NET to add comments!
Join PORTFOLIOS*NET