จะอยู่ยังไง....

วันนี้ได้รับเมลจากคุณ....

สิ่งที่คุณเขียนมาให้...มันยิ่งตอกย้ำให้ฉันรู้สึกเสียใจ...

คุณเคยรู้บ้างไม๊คะ??....คุณเคยคิดบ้างไม๊คะ??

ว่าตอนนี้ ฉันเป็นยังไง...อยู่ยังไง....ทรมานแค่ไหน??

เกือบหกปี...มันไม่ได้มีค่าอะไรเลย....ไม่มีค่าอะไรเลยจริงๆ....

ฉันเสียใจ...คุณได้ยินไม่คะว่าฉันเสียใจ....

Views: 121

Comment

You need to be a member of PORTFOLIOS*NET to add comments!

Join PORTFOLIOS*NET

Comment by Beanieor on February 11, 2010 at 11:51pm
เอ่อ...คือว่า...ยังไม่เคยลองทำเลยค่ะ แค่อยากลองทำเป็นแค่ความคิดเฉยๆน่ะค่ะ ^^"
Comment by Beanieor on February 10, 2010 at 1:47pm
ขอบคุณมากนะคะ คุณ Muikondee

ขอบคุณมากจริงๆค่ะ
Comment by Muikondee on February 10, 2010 at 8:44am
ตอนที่ผิดหวังมากๆ จะชอบอยู่กับบ้าน ไม่ไปไหน ไม่โทรหาใคร นอกจากออกไปปั่นจักรยาน
กับพาเจ้าหมาไปวิ่งเล่น รู้สึกว่าสัตว์เลี้ยง ก็มีส่วนช่วยทำให้เราหายจากอาการซึมเศร้าไปได้บ้าง
ถึงแม้ว่าเค้าจะไม่พูดอะไรกับเราสักคำ แต่เวลาอยู่ใกล้ๆเค้าเราจะรู้สึกว่า เค้าต้องการความรักจากเรา
ต้องการให้เราดูแล เฝ้ารอของฝากจากเราเสมอ ความน่ารักของเค้าทำให้เราลืมเรื่องเซ็งๆไปได้บ้าง

อีกอย่างผู้หญิงเรามีเรื่องให้ทำมากมายหลายอย่าง (เรื่องดูแลตัวเองให้สวย อิอิ)
บางครั้งอาจดูเป็นเรื่องไร้สาระ แต่ว่ามันก็เป็นการให้ความรักและเอาใจใส่ตัวเราเองแบบนึง


เรื่องผิดหวังในชีวิตมันมีเข้ามาเสมอ ยิ่งถ้าเรามองมันเป็นเรื่องใหญ่ มันก็ยิ่งทำร้ายเรา
ลองหันมามองเรื่องดีดีที่เราเป็นอยู่บ้าง ถึงแม้จะเป็นเพียงเรื่องเล็กน้อย
การหาความสุขจากสิ่งเล็กๆ น้อยๆ รอบๆ ตัวเราไม่ยากเลย

ถึงแม้ความเสียใจจะยังคงอยู่กับเราในตอนนี้ ขณะนี้ แต่เชื่อสิ มันไม่อยู่กับเราตลอดไปหรอก
ถ้าเราไม่ต้องการมันก็จะจากไปเอง ^^

พิมพ์มาซะยาว จริงๆแล้ว จะบอกว่า สู้ สู้
"ถึงแม้จะร้องไห้แต่ก็อย่าลืมส่งยิ้มให้กับตัวเองทุกวันนะคะ"
Comment by Beanieor on February 10, 2010 at 2:20am
ขอบคุณมากค่ะทุกท่านเลย...

คุณ daxter หายไวๆนะคะ สุขภาพสำคัญที่สุด มีพยาบาลหัวใจอยู่ใกล้ตัวยังไงก็ต้องสู้นะคะ
Comment by Chronos on February 9, 2010 at 1:51pm
"เวลา" เป็นเพื่อนที่ทั้งดีและร้ายที่สุดกับเรา
มันพาสิ่งสวยงามมาให้แล้วก็นำสิ่งเหล่านั้นไปจากเรา

แต่ก็นั่นแหละ แล้วเวลาก็จะทำให้เราลืมเรื่องทุกข์เศร้าไปอีก
เรามีชีวิตอยู่แล้วรอคอยสิ่งที่จะมาพร้อมกับวันเวลาเสมอ

เหมือนฤดูกาล
หวังว่าฤดูแห่งความเศร้าใจจะผ่านพ้น
แล้วปล่อยให้ลมแห่งความสดใสเข้ามาแทนที่
Comment by daxter on February 9, 2010 at 1:25pm
โรคภัยไข้เจ็บครับ.....เบื่อกะมันมากกกก......แต่ทุกวันนี้ก็ใช้ชีวิตอยู่กะมัน.....แต่เดี๋ยวนี้ไอ้โรคเก่ามันก็โอเคอยู่แต่วันนี้ตอนนี้มันพาเพื่อนมาอยู่ด้วยอีกหนึ่งโรค...ไม่รู้จะทำไงกับมัน....ทำงานก็ต้องเสียงาน...ทั้งๆที่ผมก็สู้โครตๆแล้วนะ.....สิ้นเดือนนี้ก็ต้องวางแผนลาออกอีกเพราะโรคข้อเข่ามันกำเริบ...หนักข้อยิ่งกว่าเดิม...ถึงเวลาที่ผมต้องลุกขึ้นจัดการกับพวกกบฏแล้วสิ55555
Comment by Muikondee on February 9, 2010 at 1:16pm
คุณ daxter ช่วยไขปริศนาด้วย ว่า.......

"สิ่งที่ไม่อยากให้มันมาอยุ่ด้วยแต่ก็ต้องอยู่กับมันมาสิบกว่าปีแล้ว"

สิ่งนี้คืออะไรหนอ ??? (จริงๆอ่านแล้วก็ขำนะคะ แต่มันออกแนวตลกร้ายไงไม่รู้ =.=')
Comment by daxter on February 9, 2010 at 12:52pm
อยู่ได้แน่นอนเพราะคุณต้องอยู่ให้ได้......ไม่มีข้อแม้อื่น.....ถ้าไม่มีกำลังใจ...จะส่งไปให้......เพราะผมเองก็ต้องอยู่กับสิ่งที่ไม่อยากให้มันมาอยุ่ด้วยแต่ก็ต้องอยู่กับมันมาสิบกว่าปีแล้ว...เอาน่าเดี๋ยวก็ชิน....จัง...ไปเอง
Comment by Muikondee on February 9, 2010 at 12:07pm
แล้วเราก็จะเรียนรู้ได้ด้วยตัวเองค่ะ ว่า จะอยู่ยังไง....

สู้ สู้ นะคะ ^^

© 2009-2024   PORTFOLIOS*NET by CreativeMOVE.   Powered by

Badges  |  Report an Issue  |  Terms of Service