กว่าจะได้รู้จักโลกสีเทา ... เราต้องเข้าใจสีขาว กับสีดำให้มากพอ
เราจึงจะรู้จักวิธีผสมสองสีที่สุดโต่ง
ให้กลมกลืนเป็นเนื้อเดียวกัน...

โลกของความรักเป็นโลกที่มีความแปลกแยกมากที่สุด
ถ้ามองด้วยตาเปล่า เราจะเห็นแต่สีชมพูอยู่ในนั้น

แต่จะไม่มีใครมองเห็นได้ทันที
ว่าโลกของความรักมีอีกสองสีที่ซ่อนอยู่
นั่นคือขาวที่สุด! และดำที่สุด!...

ถ้าเราเรียนรู้ที่ด้านสีขาวก่อน...
เราจะรักใครเพียงเพื่อเติมความสุขให้ชีวิตเท่านั้น
จนกว่าจะเดินมาเจอสีดำในอีกด้านหนึ่ง

แต่ถ้าเราเรียนรู้ที่ด้านสีดำก่อน...
เราจะรักด้วยหัวใจที่เติมไม่เต็ม
จนกว่าจะเดินมาเจอสีขาวในอีกด้านหนึ่ง

"ถ้าคนสองคนต่างก็เป็นสีขาวกับสีขาวมาเจอกัน เราจะคาดหวังในกันและกันสูง
แค่ขยับตัวเพียงเล็กน้อยก็สะเทือนถึงหัวใจ"

และในขณะเดียวกัน...
"ถ้าคนสองคนต่างเป็นสีดำกับสีดำมาเจอกัน เราจะรักกันบนความหวาดระแวง
แค่หันไปมองข้างหลังเพียงเล็กน้อย ความเชื่อมั่นใจกันและกันจะหายไป
และก็ทำให้กันและกันเจ็บอีก"

ถ้าเราต่างเดินผ่านทั้งสีขาวและสีดำมาแล้ว...
เราจะรักกันด้วยหัวใจที่เป็นอิสระ
ไม่ว่าจะหันซ้าย หันขวา หรือว่าออกเดินทางเพียงลำพัง
เราจะยังเป็นความอบอุ่นของกันและกันเสมอ...

เพราะเราต่างก็รู้ ไม่ว่าจะเลือกยืนอยู่ในสีไหน ?...
ล้วนทำให้เราเจ็บได้ไม่ต่างกัน..
"เราจึงจะเรียนรู้ที่จะจูงมือกันไปยืน ณ. จุดกึ่งกลาง
ผสมผสานสีดำกับสีขาวอย่างละครึ่ง
เพื่อเรียนรู้ความรักบนโลกแห่งความจริง
ที่ไม่ได้มีแค่สุขหรือทุกข์เพียงด้านเดียว "...

Just because someone doesn't love you the way you want them to,
doesn't mean they don't love you with all they have.

"การที่ใครซักคนไม่ได้รักคุณ แบบที่คุณต้องการให้เป็น
ไม่ได้หมายความว่า เค้าไม่ได้รักคุณด้วยความรู้สึกทั้งหมดที่เค้ามี..."