ผมชื่อดวงอาทิตย์ หรือเรียกสั้นๆว่า  อาทิตย์

ผมอยู่ในจักรวาลท้องฟ้าที่ต้องแหงนมอง

ผมชอบแสดงพลังแห่งแสงสว่างที่เรียกว่า กลางวัน

ผมจะหายหน้าหานตาในเวลาที่เรียกว่า กลางคืน

ผมเป็นเพื่อนสนิทกับพระจันทร์...และ

ผมกำลังหลงรัก...ดวงดาว

ผมชื่อดวงจันทร์  หรืออีกชื่อว่า พระจันทร์

ผมมักจะโผล่หน้ากลมๆเสี้ยวๆมาในยามวิกาล

ผมอยู่ในระบบที่เรียกว่าจักรวาลท้องฟ้า

ผมชอบแสดงแสงนุ่มนวลเหลืองทองรอบๆตัว

ผมเป็นเพื่อนสนิทกับอาทิตย์...และ

ผมกำลังหลงรัก...ดวงดาว

ฉันชื่อ ดวงดาว หรือเรียกเล่นๆว่า  ดาว

ฉันอาศัยอยู่ในจักรวาลหรืออาจเรียกว่าท้องฟ้าก็ได้

ฉันมักจะมองเห็นได้ก็ต่อเมื่ออยู่กับพระจันทร์

ฉันกับพระจันทร์เป็นเพื่อนกันมานาน

ฉันกับพระอาทิตย์ก็เป็นเพื่อนกันมานาน

พวกเราทั้งสามเป็นเพื่อนกันในจักรวาลท้องฟ้า

ในยามวิกาลฟ้ามืดเห็นเพียงแสงจากพระจันทร์ลูกกลมโต

พร้อมแสงระยิบระยับจากดวงดาวพรายแสง

ในคืนพระจันทร์เต็มดวงของวันที่ 11 11 11

พระจันทร์ใช้วันเวลาที่ดีเปิดใจบอกดาวไป

พระจันทร์..."ชอบดาวนะ"

ดวงดาวได้ฟัง แต่ยังคงนิ่งไม่มีคำตอบถามใดๆ

ในยามเช้ากลางวันแสงสาดส่องทั่วจักรวาล

อาทิตย์ถือโอกาสดีในวันที่ 11 11 11 บอกดวงดาวไป

"เราชอบดาวนะ"

ดวงดาวมีอาการงง ได้แต่ยิ้มให้จางๆ

ในยามอาทิตย์ส่องแสงแต่ไร้ซึ่งตัวเธอ

ดวงดาวต้องทบทวนตัวเองและสิ่งที่เกิดขึ้น

ยังอยากให้เหมือนเดิมแต่ก็แอบมีใจให้อีกฝ่ายเช่นกัน

นานวันเวลาผ่านไป

พระอาทิตย์ยังคงขึ้นทางตะวันออกและ

ตกทางตะวันตกอย่างสม่ำเสมอ

พระจันทร์ก็ยังคงกลมโตสวยงามเดือนละสองครั้ง

และเป็นเสี้ยวแหว่งเว้าในทุกๆเดือนอย่างสม่ำเสมอ

ทั้งสองมีความสม่ำเสมอกับการเป็นตัวของตัวเอง

ฉันก็อยากเป็นตัวของตัวเองเช่นกัน...แต่ที่ไหนดีหล่ะ

ในที่แสงสว่างเจิดจ้าหรือในยามท้องฟ้ามืดมิด

ฉันทบทวนซ้ำไปซ้ำมาอีกหลายครั้ง

ใครกันที่ฉันสามารถอยู่ในที่ที่เป็นของฉันและยังคงมีฉันอยู่ในนั้นได้ชัดเจน

ฉันมีตัวตนในยามฟ้าสว่าง แต่ไม่มีใครมองเห็นฉันในแสงนั้น

ฉันมีตัวตนได้สดใสระยิบวิบวับได้เมื่อยามฟ้าเป็นสีดำ

ฉันสามารถแสดงตัวตนของฉันได้ในยามค่ำคืนเท่านั้น

และฉันมองเห็นใครสักคนได้อย่างชัดเจน

และเขาก็มองเห็นฉันได้อย่างชัดเจนเหมือนกัน

เรามองเห็นกันและกันในที่ๆเป็นของตัวเอง

ฉันมองเห็นพระจันทร์...ที่คอยส่งยิ้มเล็กยิ้มใหญ่ให้ทุกคืน

ฉันชอบยิ้มที่เว้าแหว่งนั้น

และชอบยามยิ้มนั้นกลายเป็นตากลมโตทุกสองครั้งในแต่ละเดือน

ฉันอยากยิ้มอยู่ข้างๆเขามากกว่าที่จะไร้ตัวตนในยามแสงสาดส่อง

ที่นั่นไม่มีใครมองเห็นฉันนอกจากพระอาทิตย์เพียงดวงเดียว

ฉันหวังว่าพระอาทิตย์คงไม่ผิดหวังกับการตัดสินใจของฉัน

และยังคงส่องสว่างให้โลกและจักรวาลต่อไป

หลายสิบปี หรือหลายร้อยปี 

ฉันจะมีวันที่ได้มายิ้มเคียงข้างกับพระจันทร์ 

ซึ่งเป็นครั้งที่เราสามารถใกล้กันที่สุดและรวมกันเป็นหนึ่งความหมาย

"พระจันทร์ยิ้ม" แม้จะไม่มีชื่อฉันในนั้นยามที่ใครเรียกขาน

แต่ฉันก็ดีใจที่เป็นส่วนประกอบหนึ่งในยิ้มนั้น

ฉันยิ้ม พระจันทร์ยิ้ม เรายิ้ม...ด้วยกัน

ยิ้มที่หลากหลายของเขามันดูไม่น่าเบื่อเลย

และจะเป็นอย่างนี้ไปอีกนานแสนนาน

ฉันคงไม่มีสัญญาใดๆนอกจากจะอยู่เคียงข้างเขา

ทุกคืนวัน อยู่ในที่ที่เป็นของฉัน ของเขา และที่ของเรา

ขอเพียงให้ได้อยู่ในที่ที่เป็นตัวตนของเราของฉันของเขาเท่านั้นพอ

ที่ที่ยังคงความเป็นตัวเองได้ชัดเจน

แม้กาลเวลาจะเปลี่ยนแปลงไปทุกวันก็ตาม

ฉันควรเลือกในที่ที่มีใครสักคนเห็นฉันได้ชัดเจน

และที่ตรงนั้นฉันสามารถเป็นตัวเองได้มากที่สุดและดีที่สุด

แม้เวลาจะแปรเปลี่ยน ฉันขอคงความเป็นตัวฉันไว้ให้ดีที่สุดเท่านั้นพอ

วันนี้พระจันทร์เต็มดวงนวลผ่อง หล่อขึ้นเป็นกอง

แต่นับวันไปเขาก็จะค่อยๆยิ้มให้เห็นเรื่อยๆ

ยิ้มจากใหญ่ค่อยๆแบ่งเสี้ยงเล็กเป็นยิ้มหวานให้ฉัน

ฉันหลับตาพริ้ม ยิ้มกลับไปให้เหมือนกัน

ในจักรวาลท้องฟ้า ฉันเห็นฉันในเวลาที่เห็นเขา

เวลานี้คงเป็นของเรา ที่ของเรา 

เวลาที่เราได้มองเห็นกันและกันอย่างชัดเจน

ณ ราตรี มีพระจันทร์และดวงดาว

...........................................................................

sin_october