ฅน กับ ปากกา

แต่ก่อนคนไทยเรามีคำสอนผู้หญิง ให้ดูหนุ่มที่มาเกี้ยวพาราสีว่า "มันพกพร้าติดตัวมาหรือเปล่า ? " นัยว่า การพกพร้า เป็นเครื่องหมายแสดงความขยันขันแข็งของผู้ชายไทยสมัยก่อน

ในสังคมเกษตรกรรม "พร้า" อาจจะเป็นตัวแทนของเครื่องมือการผลิต และกลายเป็นสัญญลักษณ์ของความขยันขันแข็ง แต่ในสังคมสารสนเทศ "ปากกา" คือตัวแทนเครื่องมือหากินที่สำคัญ และเป็นสัญญลักษณ์ของผู้หากินด้วยความรู้ ทั้งนี้เพราะปากกาที่เขาพกนั้นมิได้มีไว้เพียงเพื่อเขียน หากว่ามีเพื่อบ่งบอกแก่คนทั่วไปว่า พวกเขามิใช่ผู้ที่ใช้แต่กำลังกาย แต่เป็นพวกที่ต้องใช้ความรู้ทำมาหากิน

สำหรับผู้ที่ชอบพกปากกามียี่ห้อราคาแพงแล้ว ส่วนใหญ่จะพกปากกาเพื่อจดจาร "ความมีตัวตน" ของตนเอง มากกว่าการพกไว้เพียงเพื่อขีดเขียน เหมือนกับคนที่คาดนาฬิกาฝังเพชรราคาเรือนแสน มิใช่เพื่อบอกเวลา หากเพื่อบ่งบอกความมั่งคั่งของเขา

........................................

เรียบเรียงจาก : "ปากกาคมกว่าอาวุธ" หนังสือ - เชิงอรรถวัฒนธรรม
โดย ชูศักดิ์ ภัทรกุลวณิชย์ ( มิถุนายน ๒๕๓๙ )

สมัยนี้จะทำมาหากินอะไร "ปากกา คือ อาวุธทางปัญญาชนิดหนึ่ง" จะขีดจะเขียนอย่างไร ผลงานนั้นสื่อถึงปัญญาของผู้กำปากกา