แกงส้มร้อนๆ ในถ้วยตั้งอยู่ตรงหน้าท้าทายความโหยของมนุษย์เงินเดือนที่ต้องเร่งรีบเขมือบอาหารกลางวันแข่งกับเวลา

อย่างน้อยก็หวังว่ารสชาติจัดจ้านจะช่วยบรรเทาอาการมือเท้าชาจากการใช้เวลาทั้งเช้านั่งทำงานอยู่ในตู้เลี้ยงเพนกวินได้บ้าง

ยังไม่นับความอึมครึมของฟ้าสีเทาชวดหดหู่ข้างนอกนั่นอีก นึกอยากจะเอาแกงส้มไปสาดใส่ท้องฟ้าประชดกลุ่มเมฆที่ดันมาบังแสงทองของคุณพระอาทิตย์ในเวลาราชการ ทำเอาทะมึนกันไปทั้งเมือง

มนุษย์เงินเดือนเริ่มตักข้าวเข้าปากอย่างรวดเร็ว แล้วล้างตามด้วยแกงส้ม แกงส้มถือเป็นความหวังหนึ่งเดียววันนี้ที่พอจะช่วยทุเลาความจืดของผัดผักเศร้าๆ ในจานข้าวได้ ถึงผัดผักมันจะไร้รสแต่ก็มิบังอาจตำหนิพ่อครัว เค้าก็บอกแล้วว่าผัดผัก ไม่ใช่ผัดผักใส่ซอสหรือผัดผักปรุงรส ดันเซ่อไปทึกทักเอาเองว่าผัดผักมันจะใส่อย่างอื่นนอกจากผัก

แกงส้มแห่งความหวังถูกซดไปได้แค่สองสามคำก่อนที่มันจะกลายเป็นวิสามัญสถานของแมลงวันตัวหนึ่ง

ไม่รู้ว่าอยากจะฆ่าตัวตายหรือเครื่องยนต์ขัดข้อง แมลงวันตัวนั้นถึงต้องร่อนลงจอดฉุกเฉินบนหัวไช้เท้า มันไถลออกนอกรันเวย์และตกลงไปในบ่อแกงส้ม ชักแด่กๆ อยู่ไม่นานก็ขาดใจ

ตายในบ่อแกงส้ม คงเหมือนได้นอนตายในสวรรค์ของแมลงวัน

ไม่รู้จะร้องไห้ให้แมลงวันหรือร้องไห้ให้ตัวเองดีที่ต้องฝืนกินผักเศร้าๆ ต่อไปแบบไร้แกงส้มมาปลอบต่อมรับรส  แกงส้มที่ต้องฝ่าฟันคิวมนุษย์เงินเดือนนับร้อยเพื่อให้ได้มา

ไว้อาลัยให้ตัวเองและแมลงวัน…

ฬฬ

(ผลงาน entry นี้ถูกคัดลอกมาจาก entry ล่าสุดของ http://rurublog.wordpress.com มาชิมลางใน portfolios*net ไปพลางๆ ฬฬอยากยกทั้งบล๊อกนั้นมาใส่ไว้ในนี้ แต่ยังไม่มีปัญญา ยังไงก็ฝากติดตามด้วยนะค้าา)