หลังจากกลับมา อารมณ์ยังค้าง ....

มันจะเป็นแบบ ติดใจกับการเดินทางคนเดียว อยากไปอีก อยากไป โฮ๊ย....ไม่เคยคิดมาก่อนว่ามันจะมีเสน่ห์ขนาดนี้ ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมฝรั่งมังค่า ชอบเดินทางไปไหนมาไหนคนเดียว มันอิสระเสรี ค่ำไหน นอนนั่น เป็นนกขมิ้นเหลืองอ่อน ทำอะไรตามใจบ้าง หลังจากที่อยู่ในกรอบการทำงาน ที่มีกฏ ระเบียบ ยุ่บยั่บไปหมด ...ได้แหกกฏซะมั่ง สะใจดีแท้ !

แต่จะสารภาพว่า จากวันนั้นจนวันนี้ ยังไม่มีโอกาสได้เดินทางคนเดียวอีก ด้วยสาเหตุหลายประการ แต่ทัศนคติเรื่องการเดินทางก็ได้เปลี่ยนไปเรียบร้อยแล้ว มีเพื่อนก็ดี ไม่มีเพื่อนก็ได้ แต่ที่ไม่เปลี่ยนคือ ไม่ชอบการเดินทางแบบคนเยอะ ๆ ไปกันเป็นคันรถ หรือไปกับชะโงกทัวร์ ...ไม่เอาเด็ดขาด ชีวิตนี้ขอไม่ไปดีกว่าไปแบบผิวเผินให้ได้ชื่อว่า “เคยไป”

ประเทศในฝันอีกหลายประเทศ ยังไม่ประสบความสำเร็จ ก็คงต้องฝันกันต่อไป

แต่ตอนนี้ ต้องกลับไปทำงานล่ะ

อู้มานานแระ ....555