ครั้งก่อนเดินผ่านเห็นเค้านั่งเล่นไวโอลินกับน้องชาย เพื่อหาทุนทำอะไรสักอย่าง ด้วยความรักเด็ก55++จึงให้เงินน้องเค้าไปอย่างอิ่มอกอิ่มใจ อดไม่ได้ที่จะต้องโทรไปเล่าให้เพื่อนฟังถึงความน่ารักของเด็กทั้งสองคนนี้ แต่ไม่นานได้คิดย้อนกลับไปเกี่ยวกับเรื่องนี้ จึงเกิดอคติขึ้นในใจว่า น้องเค้าถูกบังคับ หรือถูกจับมารึเปล่า เนื่องจากชุดนักเรียนที่น้องใส่เป็นโรงเรียนลูกผู้ดีขึ้นชื่อย่านสยาม+รูปพรรณสัณฐานน้องเค้าก็ดูมีอันจะกินมาก วันนี้จึงตั้งใจจะไปสะพานลอยทางเชื่อมพารากอนเพื่อดูน้องสองคนนี้

เมื่อไปถึงจึงไม่รีรอที่จะเข้าไปสอบถามพร้อมกับหันรีหันขวางเพื่อดูว่ามีบุคคลต้องสงสัยรึเปล่า ได้ความว่า เรียนอยู่ป.3โรงเรียน.....(ตอบอ้อมแอ้มมาก)ยิ่งน่าสงสัย แม่พามา ตอนนี้แม่ไปพารากอน เลยทนไม่ไหว ถามไปว่า มีใครจับมารึเปล่า พี่ช่วยหนูได้นะ น้องเค้าก็บอกว่าเปล่า จากนั้นจึงบันทึกภาพไว้2ใบ แล้วรีบเดินจากมา จุดหมายคือโรงเรียนของน้องเค้า หันดูนาฬิกาเป็นเวลาทุ่มครึ่ง คิดในใจว่ายังไงวันนี้ต้องรู้ให้ได้ ระหว่างที่เดินไปโทรถาม1133จนกระทั่งได้รับหมายเลขโทรศัพท์ของโรงเรียนที่ว่านี้ แต่โทรเท่าไหร่ก็ไม่มีใครรับ(อาจเป็นเพราะดึกเกินไป)และในที่สุดก็มาถึง พี่ยามบอกว่าไม่มีใครอยู่แล้ว ก็เลยคิดจะฝากเรื่องไว้กับเค้า และจากการสอบถาม+ให้ดูรูปน้อง พี่ยามยืนยันว่า เมื่อเย็นยังได้ยืนคุยกับน้องเค้าด้วย

มาถึงตรงนี้ เราหายเหนื่อยเลยนะถึงแม้จะเดินมาจากสยาม ก่อนจะกลับได้กำชับพี่ยามว่าอย่าไปบอกน้องเค้าเรื่องที่เรามาสอบถาม เค้าก็ตอบตกลง เราเดินออกมาจากโรงเรียน ผ่านสนามกีฬาแห่งชาติ เห็นผู้คนมากมายมาออกกำลังกายกัน นานเท่าไหร่แล้วนะ ที่ไม่ได้ยิ้มกว้างๆขนาดนี้ เดินมาเรื่อยๆผ่านทางเชื่อมสยาม โทรหาเพื่อน เล่าความประทับใจเล็กๆน้อยๆนี้ รู้ตัวอีกที ก็มายืนอยู่ตรงหน้าเด็กทั้งสองซึ่งมีคุณแม่เค้านั่งกอดลูกอยู่ใกล้ๆ มีกล่องเงินและกระดาษ2ใบวางอยู่ข้างหน้า พร้อมกับข้อความที่เขียนไว้ว่า "รับบริจาคเงินเพื่อช่วยเหลือเด็กหญิง...ที่ได้รับผลกระทบจากน้ำท่วมที่จังหวัดสงขลา"