ปัจจัยการแบ่งแยกของสังคม โดยการศึกษา หน้าที่การงาน

ยศฐาบันดาศักดิ์ หรือแม้กระทั่งเงินในบัญชีธนาคาร

ทำให้คนบางจำพวกหลงลืม ตัวตนที่ยังคงมี และยังคงเป็นอยู่ข้างใน

ลืมไป

ว่าผู้อื่น

"ก็เป็นมนุษย์ เหมือน เหมือนกัน"

"คุณคิดไว้หรือยัง ว่าจะจัดงานศพตัวเองแบบไหน?"



จู่ๆคำถามนี้ก็ผุดมาในหัวสมอง

ฉันไม่ได้เอามาล้อเล่น แต่ฉันคิดว่ามันเป็นเรื่องธรรมดาที่สุดของมนุษย์

เรื่องธรรมดาที่มหัศจรรย์ที่สุด พอๆกับการให้กำเนิด

จู่ๆบางคนก็หายไปจากโลกใบนี้

คุยไม่ได้ ยิ้ม หัวเราะ เครียด เศร้าใจ ร้องไห้ โวยวาย ไม่ได้ทั้งนั้น

ว่างเปล่า...

เหลือเพียงแต่ผู้คนที่มีหัวใจรักใคร่ของคนผู้นั้น ได้แต่เศร้าโศกเสียใจ

ทั้งๆที่ผู้จากไป… Continue

คนจน ไม่มีกล้องตัวเป็นหมื่น
คนจน ไม่มีเครื่องปรับอากาศใช้
คนจน ไม่มีแบล็กเบอรี่
คนจน ไม่รู้จัก มินิคูปเปอร์
คนจน ไม่เคยฟังเพลงเฮ้าส์ เทคโน อิเล็กโทร ดิสโก้
คนจน ไม่เคยมีเดรสโค๊ด สำหรับปาร์ตี้
คนจน ไม่มีเดรสใส่ ไม่มีสกินนี่ยีนส์ และรองเท้าเกินสามคู่
แต่
คนจน มีความฝันและความหวัง
ซึ่งในบางครั้งอาจเป็นเรื่องที่มองไม่เห็น
สำหรับคนมีจะกิน...บางคน