ความ เป็นชายตามที่ผมเข้าใจนั้น หากปลูกฝังมาอย่างดีก็อาจมีความห้าวหาญทระนง กล้าสู้กล้าเสี่ยง และเด็ดเดี่ยวแน่วแน่ไม่ยอมพ่ายแพ้อะไรง่ายๆ แต่ถ้าบ่มเพาะกันมาผิดๆ หรือไม่เคยผ่านเบ้าหลอมมาก่อน ก็อาจเอาแต่ใจตนเอง ไม่รับผิดชอบต่อใคร ค่อนไปทางรุกล้ำรุกราน กระทั่งหยาบถ่อยสามานย์

พูด ก็พูดเถอะ ผมเห็นว่าด้านมืดของผู้ชายกำลังกลายเป็นลักษณะเด่นของลูกคนชั้นกลางมากขึ้น ทุกที และมันนำไปสู่ความพ่ายแพ้ของพวกเขาในแทบทุกสนามแข่งขัน

สาเหตุ เป็นเพราะในหมู่คนชั้นกลางรุ่นใหม่ แนวคิดเรื่องความเป็นลูกผู้ชายแบบโบราณได้สูญสลายไปหมดสิ้นไม่มีเหลือ ขณะเดียวกันความเป็นสุภาพบุรุษแบบตะวันตกก็ถูกหยามหยันด้วยแนวคิดโพสต์โม เดิร์นจนแทบหาที่อยู่ที่ยืนไม่ได้อีกต่อไป

กล่าวในทางวัฒนธรรมก็คือทุกวันนี้ความเป็นลูกผู้ชายไม่มี ... มีแต่ลูกชาย

ถาม ว่าแล้วเราต้องกลับไปรื้อฟื้นจินตภาพความเป็นชายแบบนักเลงลูกทุ่งหรือสุภาพ บุรุษแบบฝรั่งกันใหม่หรือเปล่า เพื่อทำให้ผู้ชายไทยรุ่นล่าสุดเข้มแข็งขึ้นและก่อเรื่องน้อยลง?

ถ้า ให้ผมตอบประเด็นนี้ก็คงต้องบอกว่าทั้งไม่จำเป็นและเป็นไปไม่ได้ด้วย เนื่องจากคอนเซ็ปต์ผู้ชายทั้งสองแบบนั้นได้ผ่านพ้นเงื่อนไขทางประวัติศาสตร์ ของมันไปแล้ว

สิ่งที่เราจะต้องเร่งปลูกฝังผู้ชายรุ่นใหม่ก่อนที่พวก เขาจะกลายเป็นสัตว์ตัวผู้กันไปหมด คือต้องทำให้พวกเขาเข้าใจความเป็นคน ซึ่งอยู่เหนือยุคสมัยและกาลเวลา และความเป็นคนที่สมบูรณ์แบบที่สุดคือการมีคุณสมบัติทางจิตวิญญาณทั้งของชาย หญิงในร่างเดียว

กล่าวอีกแบบหนึ่งก็คือ ผู้ชายจะเติบใหญ่เป็นมนุษย์ที่ครบถ้วนไม่ได้ ถ้าพวกเขาไม่รู้จักค้นหา "หญิงสาว" ที่ซ่อนซุกอยู่ในตัวเอง ส่วนผู้หญิงก็เช่นกัน หากประสงค์จะก้าวพ้นอาการเจ้าแง่แสนงอน ไร้เหตุผล หรือคิดอะไรแบบผู้หญิงๆ อยู่ตลอดเวลา ก็ต้องรู้จักค้นหา "ชายหนุ่ม" ในตัวเธอแล้วนั่งลงสนทนากัน

เสกสรรค์ ประเสริฐกุล