คำตอบของมิ้ลค์ ทำเก่งตกใจจนขวดเบียร์ตกลงบนเคาน์เตอร์ แต่ก็ไม่ถึงกับแตก

“เค้ามาชวนไปร้าน ซีห์ล่า”

เก่งพูดโพล่งออกมาราวกับจะตะโกน “นั่นมัน อาบอบนวด” ชื่อ ซีห์ล่าเป็นที่รู้จักกันดีและโด่งดังไปทั่วทั้งจังหวัด อาบอบนวดเก่าแก่ ที่ตั้งอยู่ใจกลางเมืองมานานเท่าที่เก่งจำความได้ เขาก็เคยไปที่นั่น กับเพื่อนๆ สมัยเรียน แต่ไม่ได้ใช้บริการ หากทว่าตอนนี้ หญิงสาวที่เขาต้องใจ ถูกชวนให้ไปทำงานขายบริการ

มิ้ลค์หน้าเสียเล็กน้อย “หนูก็ไม่รู้หรอกพี่ หนูไม่ใช่คนแถวนี้” เธอหมายถึงเธอไม่ใช่คนในอำเภอนี้ จังหวัดนี้

“มันเป็นอาบอบนวด มิ้ลค์จะไปทำไม” เก่งตอบสีหน้าเครียด จ้องหน้ามิ้ลค์ด้วยสีหน้าจริงจัง

“แล้วดันไปคุยกับผู้หญิง พรรค์ยังงี้” เก่งพูดทับ

“ก็หนูไม่รู้ไง แอนมาคุย หนูก็คุย แล้วพี่จะมาโกรธหนูทำไม” มิ้ลค์ตอบ ท่าทางงอนๆ

เก่งถึงกับอึ้งไม่รู้จะพูดอะไรต่อ ได้แต่หยิบขวดเบียร์ออกไปที่โต๊ะหินอ่อนด้วยสีหน้าบูดบึ้ง ซักพัก เฮียอ้วน ชายร่างท้วมใหญ่ที่อยู่ร้านเดียวกับน้องมิ้ลค์ ขี่จักรยานยนต์พ่วงข้าง เสียบเข้ามาจอดที่หน้าร้าน

เขาไม่ได้มีหน้าที่สำคัญอะไรในร้าน แต่ก็ตามที่เขาเล่า ร้านนี้เป็นแบบวงศ์วานญาติเครือ คนคุมร้านคือน้องตั๊ก คนเก็บเงินคือน้องมิ้ลค์ แผงขายผักเป็นของแม่ตั๊ก ชายอ้วนนี่เป็นสามีของน้องสาวแม่ของตั๊กที่ขายผักอีกที แต่ก็หลายครั้งที่ชายอ้วนคนนี้เป็นคนช่วยประนีประนอมความขัดแย้งต่างๆ ในชุมชน เป็นคนกลางประสานความเข้าใจในชุมชน เขาเป็นคนกว้างขวาง มีเพื่อนฝูงมากมาย และเป็นที่เกรงอกเกรงใจของคนแถวนี้ ชายอ้วนเสียบรถจักรยานยนตร์พ่วงข้างเข้าจอด และแวะทักทายเก่ง

“เอ้า เป็นไง วันนี้ กี่ขวด” ชายอ้วนร้องทัก ใครๆ ก็เรียกเขาว่าเฮียอ้วน ทั้งๆ ที่ไม่มีเชื้อจีนให้เรียกเฮียแม้แต่น้อย

“ว้า พี่ ไม่น่าเลย” เก่งบ่น

“เอ้า เป็นไร” เฮียอ้วนเดินเข้ามานั่งที่โต๊ะหินอ่อน

“เฮียรู้จักคนชื่อแอนไม๊ ที่สวยๆ คล้ำๆ” เก่งถามถึงสาวสวยผิวคล้ำที่แวะมาหาน้องมิ้ลค์เมื่อครู่

“อ๋อ แอน มันไปเรียนอยู่ ม…”ชายอ้วนอกชื่อมหาวิทยาลัยเอกชนชื่อฉาวโฉ่ของจังหวัด “แล้วก็ออกมา”

เก่งตีสีหน้าเคร่งเครียด รับคำ

“เค้าไปขายตัว” เก่งบอกสีหน้าเครียด ชายอ้วนหรือเฮียอ้วนทำหน้าเหรอ แต่ก็พูดเหมือนไม่มีอะไร

“แม่มันขายของ แต่ขายไม่ดี  มันไปเรียน แต่มันติดไพ่ เล่นเสียเยอะ หนี้เยอะ” ชายอ้วนว่า

เก่งไม่ตอบ แต่กลับนึกถึงจำนวนเงินที่เค้าต้องมี เพียงไปที่ร้านซีห์ล่า แล้วก็นอนกับเธอ แต่แล้วก็รีบสลัดความคิดนั้นทิ้ง รินเบียร์ แล้วก็มองไปในตลาดชุมชน  เออหนอ ชีวิตคนเรา เด็กสาวๆ ที่ชีวิตก้าวเดินผิดพลาด ลงไปอยู่ในห้วงกามโลกีย์   ในพื้นที่ชุมชนที่พืชพันธ์ท้องถิ่นหาประโยชน์อะไรไม่ได้ ท้องที่
ซึ่งทำประโยชน์ทางเศรษฐกิจอะไรไม่ได้ ถนนมีแต่ฝุ่นและมลภาวะ คนดูดีมีชนชั้นก็แค่ข้าราชการกระจอกต่ำต้อยในท้องถิ่น แต่กลับสร้างหนี้ทำตัวเลิศเลอเหมือนคนร่ำรวย  ผู้หญิงด้วยกันเอง มีปัญหารายได้ หมดทางเลือก หันเข้าหาการค้าบริการ แล้วก็มาชักชวนเพื่อเพศเดียวกันให้หันไปค้าประเวณี นักศึกษาในมหาวิทยาลัยเอกชน ค่าเล่าเรียนแพงหูฉี่ หน้าตารูปร่างดีก็ไปค้าบริการ หาค่าหอหาค่าเล่าเรียน

เก่งนึกห่วงน้องมิ้ลค์ เธอจะหลงก้าวเดินทางในแบบเดียวกับที่น้องแอนเดินหรือไม่ แต่เธอก็ก้าวพลาดไปครึ่งก้าว กับการมามีสัมพันธ์กับทอมอย่างน้องตั๊ก แล้วเก่งก็กลับมานึกถึงตัวเอง สอบเข้ามหาวิทยาลัยรัฐ ยากแสนยาก กว่าจะเรียนจบ ก็ยากเข้าไปอีก กลับจบมาแล้วตกงาน ไอ้พวกแมงกะจั๊ว เด็กแว๊น ตั้งแก๊งค์ ทำตัวเป็นแมงดา  มีเงินซื้อรถเก๋งรถกะบะมือสอง ทำตัวอันธพาลไล่ทำร้ายเด็กวัยรุ่นแมงกะจั๊วต่างแก๊งด้วยกันเอง กลิ่นดอกสัตบัน เลือนหายไปจากลำต้น กลิ่นดอกไม้หอมอื่นในบริเวณเริ่มมีออกประปราย แต่กลิ่นไม้หอม มันจะได้ฟุ้งกระจายไปในบริเวณเท่ากลิ่นเหม็นเขียวของต้นสัตบัน ที่ปลูกเชิดชูกันไว้ตามสองข้างถนนหรือไม่