คืนงานวันลอยกระทง เก่งก็รับปากคำชวนของตั๊กและมิ้ลค์ ที่ชวนแก่งไปงานลอยกระทงด้วยกัน ตั๊กหายไปจากกลุ่มบ่อยๆ และให้โอกาสเก่งใกล้ชิดกับมิ้ลค์มากขึ้น แล้วในวันต่อมา เก่งก็เข้าไปซื้อเบียร์ที่ร้านเดิมอีก วันนี้ ตั๊ก นั่งคุมแคชเชียร์หน้าร้าน เก่งก็เข้าไปเปิดเบียร์หนึ่งขวด พร้อมกับขอแก้วสะอาดๆ หนึ่งใบเหมือนเคย
หลังจากนำแก้วมาให้เก่ง ตั๊ก หยิบนิตยสารเกี่ยวกับปืนขึ้นมากางอย่างโจ่งแจ้ง เก่งเลยเอ่ยปากถาม
“อ้าว นี่จะซื้อปืทนเหรอ”
ตั๊กตอบโดยไม่เงยหน้าจากหนังสือ
“หนูชอบดูพี่ อยากรู้อันไหนยิงดีๆ”
“อ้าว แล้วจะไปยิงใคร” เก่งถาม รู้สึกสันหลังเยียบเย็นขึ้นมาเล็กน้อย
“ชอบดูเฉยๆ” ตั๊กว่า “หนูชอบดูรถ ชอบดูปืน” ตั๊กตอบตามประสาเด็กสาวทอมบอย
เก่งก็นั่งรินเบียร์ รู้สึกเจื่อนๆ เล็กน้อย
“ซื้อปืนตอนนี้ไม่รู้มันเท่าไหร่” ตั๊กว่า
“เหรอ พี่รู้แต่เรื่องราคาคอมพิวเตอร์” เก่งพูด ออกตัวเล็กน้อย
“ถ้าเรื่องซื้อพวกคอม การ์ดจอ iPad นี่ พี่จะรู้ดี” เก่งว่า อย่างน้อยก็ไม่ให้ตัวเองรู้สึกโดนดูถูก
“เอามาแถวนี้ ไม่รู้จะเอามาทำอะไรพี่ iPad” ตั๊กว่า
“หนูก็ชอบดูปืน แต่ก็ไม่รู้ว่าซื้อเท่าไหร่ พวกตำรวจที่ชอบมากินเหล้าที่นี่ ก็ว่า 50,000 – 60,000 ก็ซื้อได้ แต่ไม่ใช่พวกตำรวจนี่ ไม่รู้แพงหรือป่าว”
เก่งอึกอั่ก เค้าไม่รู้ว่าตั๊กคิดยังไง ที่เขาชอบมาคุยกับมิ้ลค์ มันก็มีข่าวเรื่องทอมตามทำร้ายคนที่มาจีบแฟนตัวเอง แต่ซื้อปืนมันก็คงไม่ใช่ง่ายๆ แต่เค้าก็ไม่ได้มีอะไรละลาบละล้วงกับมิ้ลค์จนเกินไป ตั๊กอาจจะรู้ ว่าเค้าชอบมาหามิ้ลค์ แต่เก่งก็พยายามทำตัวเป็นกันเองกับทุกคนที่อยู่ในร้านนี้
“แล้วจะไปซื้อที่ไหน” เก่งถาม
“ก็นั่นหน่ะสิพี่ ปืนก็ไม่ได้มีวางขาย หาซื้อง่าย เค้าก็ว่า สั่งซื้อตามเน็ต แต่หนูก็ดูไปงั้นแหล่ะ ไม่ได้อยากหาซื้อ อยากได้จริงๆ หรอก”
เก่งก็ได้แต่นั่งฟัง นั่งดู นั่งอยู่ท่ามกลางแผงขายไม้กวาด น้ำมันขวด แผงขายผักที่ e coli กัดกินผักสดจนส่งกลิ่นเหม็นเน่า นั่งอยู่ท่ามกลางฝุ่นจากรถขนดินที่ไม่มีสิ่งปกคลุม ควันไอเสียจากการเผาไหม้น้ำมันของเครื่องยนต์เก่าๆ ที่หมดสภาพที่มันยังวิ่งได้
จิตใจของเก่ง ก็ยังปรารถนาอยู่สิ่งหนึ่งคือ ให้ได้มาพบปะ พูดคุยกับน้องมิ้ลค์ อีก