สังสุมาร บางตำราว่าไว้ มันคือจรเข้
คำเรียกอย่างสุภาพของ มาร ชนิดหนึ่ง ตามชุมชนที่อยู่ใกล้ลำน้ำจืด
จรเข้กินเด็ก ด้วยเหตุนี้ ภาษาสุภาพ (บัญญัติตอนไหนไม่รู้ ว่าให้เรียกจรเข้ว่า สังสุมาร แปลว่า ตัวกอนเด็ก)
ยังกะมารจริงๆ  ถ้าเด็กตามชายน้ำ ท่าน้ เกิดหายไปไร้ร่องรอย แล้วแถวนั้น มีจรเข้ อยู่
สำหรับคนลาว เสื้อยี่ห้อที่ขายอี เสื้อ ตรา จรเข้ (La Coste) ตามความหมายที่ผมเข้าใจ มันหมายถึงหมู่ดาวจรเข้ ที่บางวัฒนธรรมเรียกหมู่ดาวเหนือว่าเป็นหมู่ดาวค้า่งคาว
รอยแผลเป็น 7 รอยบนหน้าอก เค็นชิอโร่แห่งหมัดเทพเจ้าดาวเหนือ

อย่างไรก็ดี จรเข้ ปรากฏเป็นข่าวบ่อยครั้งมากขึ้นตามชุมชนที่ลุ่มน้ำจืดที่อยู่ใกล้กับ แหล่งที่จรเข้จะสามารถเล็ดลอดออกมาสู่ชุมชน

ใครดีใจที่เห็น ใจดีเก็บมาเลี้ยง หรืออะไร ผมว่ามันอันตราย (harzardous) และเลี้ยงยากกว่าหมา

นานนม จรเข้เป็นมารของเด็ก ในพื้นที่ชุมชนริมน้ำหรือตามลุ่มน้ำ ก็ขนาดกวางหรือหมาทั้งตัวมันยังลากลงไปขม้ำปรีเปรมอิม่มท้องมันได้ เด็กๆ อายุ 8 9 12 14 ขวบก็คงไม่เหลือ ขม้ำเด็กทีเดียว อะไรก็หาไม่เจอ
ถึงได้ชื่อ ตามชื่อที่เรียกว่า สังสุมาร แปลว่า ผู้ฆ่าเด็ก

ถ้าตัวมันใหญ่มากๆ ขนาดชาละวัน หรืออะไร

ตามเรื่องเล่าแต่โบราณ  ไม่รู้ไปอ่านมาจากที่ไหน นานแล้ว ถ้าใครช่วยหาแหล่งอ้างอิงให้ด้วยได้ จะเป็นพระคุณ
ถ้าจะฆ่าจรเข้  เพราะมันเป็นมารฆ่าเด็ก หรือล่าจรเข้ ตอนที่เจอตัวเป็นๆ

โบราณว่า ให้ต้มฟักร้อนๆ
พอเจอจรเข้ เอาฟักนั้นโยนให้มันกิน
ตามสันดานจรเข้ ดังที่เปรียบเปรยไว้ พวกกินข้าวไม่รู้รสเรียกพวกลิ้นจรเข้

มันจะเขมือบฟักเข้าไปทั้งลูก ฟักต้มร่้อนๆ

อย่างเรากิน ก็คงปากพอง บ้วนทิ้งไม่ทัน
แต่จรเข้ มันจะเขมือบฟักเข้าไปโดยไม่สนใจว่ามันร้อนหรือเย็นยังไง

ฟักร้อนจะลวกลำไส้และอวัยวะของจรเข้ จนมันตายไปในที่สุด

โบราณว่าไว้ ถ้าเจอจรเข้ตัวใหญ่ๆ ก็ ฆ่าทิ้งเสียด้วยวิธีนี้ ไม่ให้มากินเด็กของเราต่อไป