“น้ำใจ กล้วยหอมหนึ่งหวี แรงกายนี้เพื่อเธอ”

ใต้ผืนฟ้าขมุกขมัว ก่อตัวด้วยเมฆฝน

ราตรีนี้ผู้คนจำนวนมากหลับใหล สุขสบาย

ราตรีนี้ผู้คนจำนวนไม่น้อย มีมากมายหวาดผวา มิกล้าข่มตานอน

วารีเกรี้ยวกราดกำลังพัดนำพามาซึ่งทุกข์ โศก โรค และภัย

ภายในย่ามผ้าขิดของฉันมีกล้วยหอมอยู่หนึ่งหวี

ภายในร่างกายของฉันนี้มีแรงกำลังพลังหนุ่ม

ภายในหัวใจของฉันนี้มีความเป็นกังวลต่อเพื่อนมนุษย์

ภายใต้ผืนฟ้าขมุกขมัว ยังมีพลังจากน้ำใจอีกมากมายเพื่อมอบแด่เธอ

ณ จุดรับบริจาคน้ำใจเพื่อช่วยเหลือผู้ประสบอุทกภัย

กล้วยหอมหนึ่งหวีที่ฉันนำมา แม้นไม่สูงค่า แต่ฉันก็อยากให้

อาจจะเป็นเด็กน้อย อาจจะเป็นหญิงชรา

อาจจะเป็นใครสักคนที่หิวและโหยหาน้ำใจได้รับมัน

น้ำใจหลั่งไหล น้ำใจจากผู้ที่เป็นอยู่สุขสบายยิ่งกว่า

แบกเถิด รับมันมา เพื่อช่วยขนส่งน้ำใจไป

เหนื่อยนิด แต่มิได้สาหัส มิได้ลำบากเท่าไรนัก

น้ำใจดี กล้วยหอมหนึ่งหวี และแรงกายนี้เพื่อเธอ เพื่อเพื่อนไทย...

**********