ผู้รู้

 

 

รู้ขวนขวาย หาความรู้ หลากหลายสาขา

รู้ไขว่คว้าเงินทอง สะสมทรัพย์ มั่งมีในนานา

รู้เสพกามสุข หลงยิ่ง รูป รส กลิ่น เสียง ชวนซาบซ่า

ทว่าใช้ความรู้ ดูแคลนคน ผู้ด้อยกว่า

ทว่าใช้ทรัพย์ ในทางเสื่อม มิรู้ค่า

ทว่าเสพกามสุข จนใจทราม ต่ำ กร้านหยาบช้า

น่าเสียดายในกาลที่พ้นผ่านมา

จะบอกเล่าแก่ลูกหลานอย่างไรว่า คุณค่าตนคือสิ่งใด

 

รู้อุดมการณ์กล้า แกร่งสู้ บ่ยั่นย่อ

รู้อุดมคติสูง มุ่งไป ไม่เคยท้อ

รู้ความฝัน จักต่อสู้ เพื่อตัวพอ

ทว่าอุดมการณ์ มุ่งทำร้ายผู้อื่น ฝ่ากฎหมาย ศีลธรรมไม่รู้กี่ข้อ

ทว่าอุดมคติแท้เพื่อใฝ่งาม มิใช่ฆ่าฟัน ไม่รู้พอ

ทว่าความฝันเพียงส่วนตน ฟังแล้วชวนให้รู้สึกใจทดท้อ

แม่ พ่อ คอยลูกคอยหลานกลับบ้าน ท่านได้แต่ชะเง้อรอ

ลูกบอกแม่ พ่อ จะไปทำความฝัน

เผลอผละท่าน ไม่ดูแล ทดแทนคุณ

 

กระทำตามใจตน

สั่งสมในอัตตา

ควรกระทุ้งกระแทกให้แตกสลาย

ปฏิบัติในสิ่งที่ควรกระทำก่อนเถิด ท่านผู้เจริญทั้งหลาย

วางอุดมการณ์อันห่างไกลเอาไว้ก่อน จักเป็นสุขทั้งใจและกาย

รู้ในสิ่งที่ควรตอบแทน แล้วค่อยสานฝันก็ยังไม่สาย

แม้รู้รอบตัว รู้นอกกาย ตั้งมากมาย

หารู้คุณค่าจากข้างใน ก็นับว่าเป็นผู้ไม่รู้ในสิ่งใดเลย...

 

 

 

**********

 

 

 

 

Views: 238

Replies to This Discussion

ชอบอันนี้ มันคือแก่นในกลางในมนุษย์ประเภทนึงเลย
แล้วก้อเตือนสติเราเองได้ด้วย หากเรากำลังจะล้ำเส้นความดี อิอิ
ขอบคุณค่ะ อิอิ <3~~
เขียนบทกวีแบบนี้ดีกว่าเนาะ
เดี๋ยวคนอ่านตีความตามไม่ทัน จะเข้าใจผมผิด แล้วคิดไปใหญ่ 555555+
อิอิ ใช่แร้นนนน ... มันทำให้ คนทุกเหล่าเข้าใจง่าย
สิ่งสร้างสรรค์ก็เกิดง่ายตามไปด้วยไง *^_^*
รับแซ่บ (/ '^')
55555 +
ชอบแซ่บแซ่บเหมือนกานน *^_^*

RSS

© 2009-2024   PORTFOLIOS*NET by CreativeMOVE.   Powered by

Badges  |  Report an Issue  |  Terms of Service