
ละออง...
ฉันเขียนเส้นเป็นร่องลึก ริมชายหาด
ฉันเขียนบทกวี พลางฟังเสียงคลื่น
ครืน ครืน ละอองฟอง กลิ่นทะเล
ครืน ครืน ละอองฟอง กลิ่นความรัก
ครืน ครืน ละอองฟอง กลิ่นความฝัน
ครืน ครืน คลื่นกวาดราบเรียบสิ้น
สิ้นละอองฟอง สิ้นบทกวีที่ขีดเขียน
นี่แล...สุดท้ายชีวิตก็เพียงนี้
ทำความดีเถิด ก่อนสิ้นละอองใจ...
********
Tags: