Thailand's Creative Art & Design Community

อากงสอนว่า อาม่าบอกไว้ ตอนที่ 2

ตลอดชั้นประถม
เวลากลับจากโรงเรียน
( เดินจาก เผยอิง เยาวราช กลับมาแถวๆ ท่าน้ำราชวงศ์ ใกล้นิดเดียว)

สิ่งที่ ฉันแน่ใจได้เสมอ ก็คือ
กลับไป ต้องได้เจอ อากง และ อาม่า อย่างแน่นอน

ซึ่ง คนแก่ สองคนนี้ ช่างแตกต่างกัน เหลือเกิน

อาม่าจะ พูด จะบ่น ทุกๆ เรื่อง
อากง จะพูดน้อยมากๆ

เวลาที่ลูกหลานมีเรื่องที ก็ค่อย ได้ยินเสียงอากง สักครั้ง

หากแต่ คำพูดที่ หลุดออกมา แต่ละคำ

ส่วนใหญ่จะ เด็ดขาด
แทบจะจบ ทุกปัญหาเลย ก็ว่าได้ …

ไล่มาตั้งแต่ คำด่า ภาษาจีน …
เสียงดังๆ แต่หน้านิ่งๆ -__-"
( ซึ่งอันนี้ ใช้เป็นตัววัด การสั่งสมอารยธรรม ของแต่ละชนชาติได้เลยทีเดียว )

ปรัชญา แบบบ้านๆ ของอากง
ซึ่งบางคำพูด จนถึงวันนี้ ฉันยังไม่รู้เลยว่า

คนโบราณ เค้าสอน กันมาแบบนั้นจริงๆ หรือว่า
อากง แอบ แต่งเอง เพื่อ มาหลอก เด็ก อย่างฉัน กันแน่

คำที่อากงพูดบ่อยๆ ก็คือ " บ่อเซียงกัง "
แปลว่า " มันก็เป็นอย่างนั้นเองแหละ "

ทุกๆ ความกังวลใจ ที่เด็กวัยรุ่น ในตอนนั้น
ใส่อารมณ์ เล่าให้อากงฟัง
จะจบด้วย คำๆนี้ " บ่อเซียงกัง"

แล้วถ้า กงไม่ยุ่งมาก ก็จะเล่าเรื่อง ที่คล้ายๆ กัน แต่ยิ่งใหญ่กว่า...
ปัญหา ที่ใกล้เคียงกัน แต่ หนักหนา สาหัสกว่า...

กง เล่าแบบ ตลกๆ (ปนคำด่าภาษาจีน)

ซึ่ง มันทำให้ฉัน ผ่อนคลาย อมยิ้ม หัวเราะ

และ สำนึก ได้ว่า ไอ้สิ่งยิ่งใหญ่ ที่ ฉัน กำลัง เผชิญ อยู่ภายในจิตใจ
มันก็แค่ เรื่องเล็ก กระจิดริด

และ แน่นอนว่า
มันจะผ่านไป ในไม่ช้าอย่าง... ธรรมดา
... บ่อเซียงกัง 555+