“ย้อนเวลา...ความรัก”

(1)

 “ที่รักจ๋า...รู้บ้างไหมว่าทำไมฉันจึงรักเธอ?”

“จู่ๆมาถามอะไรกันก็ไม่รู้ ฉันอายนะ...จะบ้าเหรอ”

“แหม...อายไปทำไมกัน ตกลงอยากจะรู้ไหมว่าทำไมฉันจึงรักเธอ?”

“คิกๆ...อันที่จริงฉันก็อยากจะรู้นะ บอกมาสิจ๊ะ มีเหตุผลอย่างไรบ้างเหรอ?”

“ที่ฉันรักเธอเพราะว่า... (เหตุผลมากมายหลายอย่างที่กล่าวมายกกล่าวมาอ้าง)”

(2)

“เราเลิกกันเถอะ!”

“ทำไมล่ะ!?”

“เราสองคนคงไปด้วยกันไม่ได้”

“ทำไมนะ...ทำไมกัน...ฮือๆ”

“จะร้องไห้ไปเพื่ออะไร น้ำตามันคงช่วยให้ความรักของเราสุขชื่นคืนมาดังเดิมอีกไม่ได้”

“แท้ที่จริงเธอมีคนรักใหม่ใช่ไหม!?”

“เอ่อ...ใช่!”

“ฉันไม่เข้าใจ ฉันทำผิดอะไร เหตุใดฉันจึงถูกทิ้ง...ฮือๆ”

“เธออยากรู้จริงๆน่ะเหรอ ในเหตุผลของฉัน”

“ใช่! ฉันอยากรู้ว่าเธอมีเหตุผลอย่างไรกัน”

“อันที่จริง คือ ฉันเบื่อเธอแล้ว ฉันพบรักใหม่ ไม่มีเหตุผลอื่นมากไปกว่านั้น”

“เพียงเท่านี้น่ะเหรอ เหตุผลที่เราต้องเลิกรากัน!?”

“ใช่! เหตุผลมันมีอยู่แค่นั้นจริงๆ”

 (3)

“ที่รักจ๋า...รู้บ้างไหมว่าทำไมฉันจึงรักเธอ?”

(4)

“เราเลิกกันเถอะ!”

(5)

 “ที่รักจ๋า...รู้บ้างไหมว่าทำไมฉันจึงรักเธอ?”

(6)

“เราเลิกกันเถอะ!”

(7)

“นี่เธอ!...ฉันคงทนอยู่ที่หอพักนี้ต่อไปไม่ไหวแล้วล่ะ ทำไมนั้นน่ะเหรอ...ก็เป็นเพราะว่าเวลาตกดึกทีไรน่ะนะ  เป็นต้องได้ยินเสียงของผู้ชายกับเสียงของผู้หญิงที่เคยเช่าอยู่ห้องข้างๆของฉันน่ะ บอกรัก บอกเลิก ทะเลาะกัน แล้วก็วนมาบอกรักกันอีก เป็นอยู่อย่างนั้นซ้ำไปซ้ำมาอยู่ทุกคืนทุกวัน ฉันทนนอนขนหัวลุกตั้งชันต่อไปไม่ไหวแล้วล่ะ...”

(8)

ผู้สื่อข่าวทำการรายงานข่าวมาจากทางสถานีโทรทัศน์ช่องแปดว่า... “สาววัยนิสิตนักศึกษาซึ่งเช่าห้องพักอยู่กับหนุ่มคนรักเยี่ยงสามีภรรยา ก่อคดีสะเทือนขวัญ คว้ามีดทำครัวกระหน่ำแทงหนุ่มคนรักดับคาห้องพัก ตำรวจสันนิษฐานว่าเหตุคงเกิดเพราะเธอบันดาลโทสะหลังถูกหนุ่มคนรักบอกเลิก จากนั้นจึงค่อยปาดคอฆ่าตัวตายตามดับสยองคาห้องพัก กว่าที่จะมีคนพบว่าทั้งสองเป็นศพ เวลาก็ผ่านไปร่วมสามสัปดาห์ ฯลฯ ”

(9)

“ที่รักจ๋า...รู้บ้างไหมว่าทำไมฉันจึงรักเธอ?”

(10)

“เราเลิกกันเถอะ!”

(11)

“ที่รักจ๋า...รู้บ้างไหมว่าทำไมฉันจึงรักเธอ?”

(12)

“ไปผุดไปเกิดกันเสียทีเถิดพ่อคุณแม่คุณเอ๊ย!...”

**********************