“ข่มขืน...”

ขาวว่ะ!...เห็นแล้วยากยิ่งที่จะอดใจไม่ให้ลงมือข่มขืนได้ไหว

ขอสักหน่อยเถิดนะ ขอล่ะ...ขอย่ำยีให้หัวใจอันวิปริตของพวกข้าได้สมปรารถนา

ผัวะ!...สลบไปแล้ว...ขาวว่ะ!...อูย...ขาวจริงๆเลยนะ พ่อคุณ แม่คุณเอ๋ย

เอ้า!...อย่ารอช้ากันอยู่เลย มาเถิดมาคุณเอ๋ย มาร่วมกันกระทำย่ำยีข่มขืนในความขาว

เฮ้ย!...มึงไม่ต้องมาทำเป็นกระมิดกระเมี้ยน

เฮ้ย!...มึงอย่ามาแสร้งทำเป็นเหนียม

เฮ้ย!...มาร่วมกันวาดลวดลายลีลาหื่นชั้นเซียน

เฮ้ย!...กูน่ะเงี่ยน กูรู้ว่ามึงก็เงี่ยน ไม่ต้องเหนียม ไม่ต้องอาย

ปลดเปลื้อง กระชาก ฉีกทึ้ง

ขนปุย ขย้ำ กำ ซี้ด!...เห็นแล้วอดไม่ได้ ช่างน่าทึ่ง

ขนขาวๆ ขาวมากๆ ขาวจริงๆ ขาวอย่างนี้ต้องรุมทึ้ง

อูย...อูว...ซี้ด...สำเร็จความใคร่ สมปรารถนา แต่ความคลั่งบ้ายังไม่บรรเทาลง

เฮ้ย!...นกพิราบขนสีขาวอีกตัวหนึ่งบินอยู่นั่น

เฮ้ย!...หนังสติ๊ก ปืน ระเบิด รถถัง เอามา เอามายิงมัน

เฮ้ย!...นี่เป็นคำสั่ง อย่าโต้แย้ง อย่าขัดขืน จงยิงมัน! จงยิงมัน!

อูย...ซี้ด...อูว...ขนขาวๆ เห็นแล้วอดไม่ได้ จะต้องย่ำยีข่มขืน...ซี้ด...อูย

นกพิราบ สัญลักษณ์แห่งสันติภาพ ถูกข่มขืนไปไม่รู้กี่ครั้งต่อกี่ครั้ง

เรียนรู้ เรียนแล้ว...แต่ไม่ยอมที่จะรับรู้ ไม่รู้จักจดจำ

ดูเอาเถิดคุณเอ๋ย ดู ดู ดู!

ดูสันติภาพสีขาวถูกกระทำ ไม่รู้กี่ครั้งต่อกี่ครั้ง มนุษย์กระทำย่ำยี...

*************************************