คนตกงานกรอกใบถอนเงิน แล้วก็กดบัตรคิว นั่งรออยู่ในแถวของคนที่รอใช้บริการนธนาคารออมสิน สาขาของธนาคารอยู่ในห้างใหญ่ ในหัวเมืองของจังหวัดแห่งหนึ่งในภาคอิสาน

คนตกงานนั่งรออยู่ซักครู่ หญิงสูงอายุคนหนึ่งเดินเข้ามาในสาขาของธนาคาร เห็นเขาเข้า เธอยกมือสูงแล้วแทบหมอบกราบลงกับตักของชายตกงาน ชายตกงานมองไปเห็นเธอ เขาขมวดคิ้วอยู่ครู่หนึ่ง แล้วเขาก็จำเธอได้

หญิงขายพวงมาลัย จ้องมองมาที่ชายตกงานอยู่ครู่หนึ่ง ชายตกงาน มองกลับ ในแว๊บแรก เขาเห็นแค่เพียงหญิงชราคนหนึ่ง แต่เมื่อมองเข้าไป เมื่อสบตากัน เขาถึงพึ่งรับรู้ว่าหญิงชราที่เข้ามา เป็นใคร

เมื่อจำกันได้ ใบหน้าของทั้งคู่ แสดงออกซึ่งความดีใจ ชายตกงานไปนั่งกินเบียร์อยู่กับหญิงชรานี้ในซอกหลืบแห่งหนึ่งริมถนนที่ทอดขวั่กไขว่กันวุ่นวายในตัวเมือง เป็นเวลานานที่เขาใช้เวลาช่วงหัวค่ำ กินเบียร์อยู่กับหญิงชรานี้ แล้วเธอ เขาห่างเธอไปพักใหญ่ เป็นปี แล้วตอนนี้ ก็มาพบเขาอีก

“เป็นไงมั่ง หนุ่ม” หญิงชรากล่าวทัก จากที่เขารู้ อายุของหญิงชรา ก็ไม่ถึง หกสิบปี หากแต่ ความตรากตรำในชีวิตที่เธอต้องเผชิญ ทำให้ใบหน้าเธอเต็มไปด้วยริ้วรอยของผู้สูงอายุ

“อ้าว ป้า เป็นไง” ชายตกงานทัก ถึงอายุเของหญิงชราที่เขารู้ จะอ่อนกว่าแม่ของเขา แต่เขาก็เรียกเธอเป็นป้า

“ทำอะไรหล่ะหนุ่ม” หญิงชรากล่าวถาม ช่วงหนึ่ง ในหลายๆ ปีที่ผ่านมา ชายตกงาน ไปนั่งกินเบียร์ที่บ้านของเธอจนพวกเขาแทบไม่มีอะไรต้องปิดบังกัน

“ถอนเงินป้า แล้วป้าทำอะไร” ชายตกงานตอบกลับด้วยความรู้สึกยินดีที่เจอหญิงชราคนนี้อีก ในช่วงที่เขาสับสน ทรมาน หาคำตอบอะไรไม่ได้ในชีวิต หญิงชรา คนขายพวงมาลัยคนนี้ อย่กับเขา

มันเป็นเรื่องที่ย่ำแย่ เลวร้ายสำหรับนักศึกษาจบใหม่ที่ไม่มีที่ไป เขาเคว้งคว้าง ทั้งเรื่องชีวิตการงาน เรื่องคู่รัก เขาเคว้งค้วางไปในตัวเมือง สถานบริการ หญิงงามเมือง ร้านเหล้า บาร์สำหรับคนต่างชาติ  จนกระทั่งไปเมาแประอยู่ที่บ้านของหญิงชราขายพวงมาลัย เธอแอบขายเหล้า เบียร์ราคาถูกบ้าง แล้วในที่สุด เขาก็เป็นขาประจำที่มาคอยปรับทุกข์กับหญิงชราผู้นี้ในเรื่องที่เขาบอกแม่ไม่ได้ หญิงขายพวงมาลัยก็เฝ้าเรื่องราวที่เธอเจอบนท้องถนนให้เขาฟังตอบแทน

หลายปีผ่านไป พวกเขาแยกจากกัน แล้วก็มาเจอกันอีก

“ป้ามาฝากเงินกระแสรายวันลูก” เธอมองเขาอย่างรักใคร่ ห่วงใย ต่างคนต่างมองเข้าไปในดวงตาซึ่งกันและกัน มันมีเรื่องมากมาย แต่ในที่สาธารณะ มันคงเล่าอะไรไดไม่มาก คนตกงานก็รู้ หญิงชราที่ขายพวงมาลัยมีรายได้วันละหลายร้อยจากการขายพวงมาลัยในขณะที่ชายตกงานขอเงินพ่อแม่ได้ทีละอาทิตย์ มีเหลือเก็บบ้าง แต่ก็ไม่มาก แต่เขาก็กินเบียร์เมาได้ทุกวัน

 “หลานเป็นไง ยังหุ่นดีเหมือนเดิมนะ” หญิงชราบอก

“หลานก็โตแล้วป้า ผมก็กินเบียร์ทุกวันเหมือนเดิม” ชายตกงานบอก เขาลุกขึ้นยืน แสดงความคารสะแทนที่จะไหว้

“อือ จ้า” หญิงชราบอก แล้วเธอก็เก็บปากเก็บคำ เหลือเพียงแค่ส่งสายตาเปื้อนยิ้มมาที่ชายตกงาน เธอขายพวงมาลัยอยู่ที่สี่แยก สี่แยกที่เป็นที่ตั้งของห้างใหญ่แห่งนี้

“ครับๆ” ชายตกงาน ส่งยิ้มกลับไปทางสายตา