“ฝน”
เพื่อนรัก...
เมื่อยามที่ฝนตกลงมาบนผืนแผ่นดิน
เธอได้ทำการเรียนรู้บางสิ่งจากเม็ดฝนบ้างไหม
นอกจากการที่เธอพยายามจะหลบฝน
ปกป้องตนด้วยการกางร่มคันน้อยใหญ่
โดยลืมไปว่าครั้งหนึ่งเธอเคยสุขหัวใจ
รื่นรมย์กับเม็ดฝนโดยไม่หวั่นใดเมื่อครั้งยังเด็ก...
เพื่อนรัก...
เม็ดฝนเดินทางมาหาเธออย่างเป็นมิตร
แต่เธอกลับสร้างเกราะป้องกันตน ทั้งที่ป้องกันไม่ได้
วันหนึ่งวันใดสุดท้ายเธอก็ต้องเปียกฝน...
เพื่อนรัก...
เธอพยายามบิดเบือนความจริงอันเป็นสัจธรรม
ซึ่งสิ่งนั้นไม่เคยปราชัย
เธอพยายามทำลายความเงียบที่ปักใจเชื่อว่าดุร้าย
ด้วยการตะเบ็งเสียงเอ็ดตะโรทั้งจากภายนอกและภายใน
เธอรู้ดีอยู่แก่ใจ
ความเงียบนับเป็นเสียงหนึ่งที่งดงาม...
เพื่อนรัก...
ฝนยังคงตก
ความเงียบมิได้ลึกลับ
ความจริงไม่อาจป้องปัด
เธอสามารถรื่นรมย์ได้กับทุกสิ่ง
เพียงแค่เธอเปิดหัวใจ...
***********