"ชีวิตติดแอร์"

ตื่นนอนขึ้นมาในห้องนอนติดแอร์

ขับรถไปทำงานยามรุ่ง ในรถยนต์ที่มีแอร์

มุ่งไปยังสถานที่ทำงาน ในห้องทำงานก็ติดแอร์

พักเที่ยงรับประทานอาหารกลางวัน ในห้องอาหารก็ติดแอร์

เมื่ออิ่มหน่ำกับอาหารมื้ออร่อย

จึงกลับเข้าไปทำงานต่อ ในห้องทำงานที่ติดแอร์

ปวดปัสสาวะ ปวดอุจจาระ  จึงพุ่งกายเข้าไปทำธุระที่ห้องน้ำ

แม้แต่ในห้องน้ำก็ยังติดแอร์

เลิกงาน ออกจากสถานที่ทำงานห้องแอร์

นำพาร่างกายที่จิตกำลังระริกระรี้ ไปที่รถยนต์ติดแอร์

จิตคิดหมาย จะพากายไปสังสรรค์ในสถานบันเทิงติดแอร์

ดื่มด่ำสำราญสุข เพลิดเพลินสนุก

ซื้อกามบริการมาเสพสุข ในโรงแรมที่ติดแอร์

ปลดปล่อยกลกามแห่งเกมโลกีย์ สำเร็จเสร็จกิจอันหมายมุ่ง

จึงขับรถยนต์ปรี่พุ่ง หมายไปนอนหลับให้เป็นสุขที่ห้องนอนติดแอร์

เผลอไผลด้วยเมามาย และอ่อนเปลี้ยเพลียแรงแสนจะแย่

ขับรถยนต์แรงแซงพุ่งแล้วผล็อยหลับ ด้วยเพราะความง่วงมากแท้

ตื่นขึ้นมาอย่างงัวเงีย ปวดขมับ

ทว่ากลับมิได้นอนสบายอยู่ภายในห้องนอนติดแอร์

มนุษย์หนึ่งเอ่ยขึ้น

"ตื่นแล้วหรือพ่อฆาตกรผู้มิได้มีเจตนา" แล้วหัวร่อแหะแหะ

งุนงงกับความนัย ไม่เข้าใจในความหมาย

ได้แต่ถามตัวเองว่าฉันมาทำอะไรอยู่ในห้องกรงติดแอร์...

**********

          ป.ล.อุปมาถึงวิถีชีวิตของมนุษย์ผู้หลงติดยึด และติดกับดักของความสนุกสนาน สำราญ  สะดวก สบาย และความสุข เมื่อประสบพบเหตุภัยพิบัติหรือสิ่งที่ไม่พึงพอใจอันเป็นทุกข์ เสมือนกำลังติดอยู่ในห้องขังหรือคุกอันไพศาล ทว่ากลับไม่รู้ตัว ต่อเมื่อรู้ตัว ก็มักจะสายเสียแล้ว แต่ในทางปฏิบัติ ต่อเมื่อยังมีลมหายใจเข้า-ออก ก็ยังคงสามารถกลับมามีชีวิตที่ไม่จำเป็นต้องติดคุกได้เสมอครับ (^___^)