Thailand's Creative Art & Design Community

การเดินทางของผม ในวันเวลาที่กำหนด

เข้าใจกับเวลา

ชีวิตบางครั้งคือการ เดินไปเรื่อยๆ ไม่ต้องทำอะไรให้รีบๆ การทำอะไรให้ไม่ต้องเข้าใจหรือการสื่อสารที่ไม่มีใครเข้าใจ สิ่งที่เพี้ยนก้เหมือนรูปวาดราคาที่ประเมินไม่ใด้ คนมักบอกว่าเพี้ยน พอมาเห็นรูปเพี้ยนๆเค้าบอกว่า หน้าสนใจ แต่ยังคงไม่เข้าใจความหมายอะไรทั้งนั้น ผมอยู่บนรถไฟฟ้า และไม่รู้ว่าสถานีอะไรแล้ว ของทั้งหมดอยู่ในรถที่ตึกทำงาน ผมคงไม่เดินทางกลับไปแล้ว ผมเหนื่อยและปวดคี่มาก แล้วผมมาถึงสถานี สายตาของผู้โดยสารกำลังลอรถไป ดุตรกและช่างตรกยิ่งนัก ผมก้าวออกมาถอนหายใจและลอ และรถไปอีกขบวนก็มาถึง ผมเดินเข้าไป และ หยิบเสื้อคุมมาใส่ ผมเดินเข้าไปในจุดหมายของวันนี้ ผมตื่นเต้นในสิ่งที่ผมกำลังจะเจอ ผมเดินเร็วขึ้นในขณะที่สิ่งต่างๆลอบตัวทำให้ผมรู้สึกช้าลง ทุกๆอย่างบอกให้ผมหยุด และทำความเข้าใจกับมัน ก่อนที่เวลาจะหมดไป ผมเดินไปเรื่อยๆและผมก้กลับมานั่งอยู่กับที่ เพื่อบันทึกความรู้สึก ณ ขณะนี้ ก่อนที่ความเข้าใจในเวลาจะหายไป คำพูดที่เกิดขึ้นคือความรู้สึก ณ เวลานั้นจริงๆ ทุกๆอย่างที่ผมเห็นเริ่มจะหายไป และผมจะกลับมาให่มเมื่อเวลาต้องการ

กด เพื่อรับรู้สิ่งให่มๆ