ฉันเสพติด "ความเศร้า"
ในทุกก้าว ... ที่หัวใจเคลื่อนไหว

คือ "คนขี้เหงา" "คนเศร้า" และ "คนทั่วไป"
ที่เสพติด ความสั่นไหว ในอารมณ์

ฉัน ... สะสมความเศร้า
หยิบเอา น้ำตาล น้ำตา ... มาผสม
เป็น "สาร" เสพติด ชนิด "ตัวอักษรหัวกลม"

ตัวยา ขื่น ... ขม ... อมนาน ๆ หวานชื่นใจ

"สาร" เสพติด "ความเศร้า"
ไม่ได้เอาไว้ขาย...
ขอเพียงมีหัวใจ ... กล้ายื่นมือมารับไป แค่นั้น

... กล้าไหม ... ที่จะเปิดใจลิ้มรสมัน ...

.... "สาร" เสพติด "ความเศร้า" ....

("สาร"เสพติด"ความเศร้า")

Views: 355

Replies to This Discussion

เศร้า


เศร้า


เศร้า

....

เศร้าบ่อย ๆ
แต่..ไม่ชินซักที
เฮ้อ...
บทความนี้ชอบจังเลยค่ะ

เพราะ...

ตัวฉันเอง...ก็เป็นเช่นนั้น
ยิ้มกว้างขึ้นมาเลยค่ะ
ขอบคุณ และยินดีๆ

:)
^__________________^
เปลี่ยวจิตสุดๆ
เศร้าบ่อยๆ ไม่ดีค่ะ มันเหนื่อย
ฉันไม่คิดว่าจะคิดเลยความเศร้า
แต่ฉันเอามันแยกไปไม่ไหว
มันเป็นเหมือนโซ่ตรวนถ่วงดวงใจ
ที่ทำให้ฉันเศร้าทุกเช้าเย็น

แม้ยินดีปรีดาร่าเริงรื่น
จะแช่มชื่นมากมายเดี๋ยวก็เห็น
ฉันกลับเศร้าเฉื่อยช้าน่าลำเค็ญ
ปิดใจเป็นดุจเปลือกแสนเยือกเย็น

พอกันที่ความเศร้าไม่เอาแล้ว
เบื่อซึ่งแนวทางนี้ที่ยากเข็ญ
ต้องแบกหนักไปใจลำเค็ญ
เปิดใจเห็นสว่างทางรำไร

เดินทางใหม่ไฉไลคงดีกว่า
แบกบนบ่าความขมเกินรับไหว
ขอโยนทิ้งรับสุขอบอุ่นใจ
ทิ้งให้ไกลลาแล้วเราเศร้าขมเอย
บางทีความเหงา/เศร้า มันก็มีขอดีนะ

อย่างมันทำให้เพลงหลายๆเพลงเพราะขึ้น จนอยากส่งให้ใครซักคนฟัง

ทำให้หลายๆที่ที่เราผ่านสวยขึ้น(อย่างตอนกลางคืน เวลาเดินมองแสงไฟริมถนน) จนอยากหาใครซักคนอยู่ด้วย

(เริ่มสงสัยตัวเองว่ากำลังเสพติดมันอย่างไม่รู้ตัว 55)

RSS

© 2009-2024   PORTFOLIOS*NET by CreativeMOVE.   Powered by

Badges  |  Report an Issue  |  Terms of Service