“ฟันเฟืองเพื่อพี่น้องชาวไทยและชาวโลก” 

ฟันเฟืองขนาดเล็กเล็กเพียงหนึ่งชิ้น

เกี่ยวเกลียวข้องไว้ในเฟืองใหญ่ใหญ่

เฟืองเล็กเล็กหมุนหมุนไป

เฟืองใหญ่ใหญ่หมุนหมุนตาม

เฟืองใหญ่ใหญ่หมุนหมุนต่อไปได้

ก็ด้วยเฟืองเล็กเล็กขับเคลื่อนไหว

วงล้อแห่งการพัฒนาใดใด

ล้วนหมุนสืบต่อไปได้ด้วยฟันเฟืองตัวเล็กเล็ก...

แรงกายจากเธอ

แรงใจจากเขา

แรงทรัพย์ของผองเรา

ล้วนเป็นพลังเกื้อหนุนมหาศาล...

ดูสิ- -

เธอเดินทางมาตั้งไกล

ไฉนใบหน้าของเธอจึงมิมีร่องรอยของความเหนื่อยล้า

เธอเดินทางมาพร้อมกับรอยยิ้ม

เธอเดินทางมาเพื่อเป็นผู้ให้

ผู้รับใดเล่าจะมิปลาบปลื้มด้วยความสุขจนปริ่มล้นดวงใจ...

ในยามที่เธอสุขสบาย

มีกำลังกาย มีกำลังใจ

ฉันอยากให้เธอมีดวงใจที่เป็นผู้ให้มากกว่าที่จะเป็นผู้รับ

เนื่องเพราะมือของผู้ให้นั้น อยู่สูงกว่ามือของผู้รับเสมอมา...

*********

ป.ล. ผมขอยกเอาคำของพระพุทธองค์ดังที่ทรงตรัสไว้ว่า...

“ประโยชน์ได้ล่วงเลยคนเขลาผู้มัวคอยแต่เชื่อฤกษ์ยาม

ในขณะที่คนดีทำประโยชน์ได้มากมายเพราะไม่คอยฤกษ์”

     เพื่อนำมาให้เพื่อนๆได้พินิจ ใคร่ครวญคิด และนำไปยึดปฏิบัติกัน ก็หวังใจว่าบทกวีนี้จะมีประโยชน์ต่อท่านผู้อ่านได้บ้างไม่มากก็น้อย เพราะผมเองก็ได้เสียเวลาไปกับการหาฤกษ์หายาม อ้างเพื่อจะทำสิ่งที่ดีและมีประโยชน์ต่อสังคมมานานมากพอแล้ว ดังนั้นการที่ผมได้เขียนบทกวีชิ้นนี้ขึ้นมา และนำเอาพุทธพจน์ไปปฏิบัติใช้จริงในขณะที่ยังมีเรี่ยวแรงพลัง ก็คงพอที่จะได้ชื่อว่าเป็นคนที่รู้ในคุณค่าของเวลาและเป็นคนที่มีประโยชน์อยู่บ้าง

     หากเพื่อนๆท่านใดพอที่จะมีกำลังทรัพย์ มีกำลังกาย ก็ขอให้ท่านทำการบริจาคช่วยเหลือพี่น้องร่วมชาติและร่วมโลกใบเดียวกันนี้ อย่าได้อ้างการสร้างทำคุณงามความดี ด้วยประโยคดังที่ว่า “ไม่มีเวลา” อีกต่อไปเลย เพราะเวลามีอยู่ทุกๆขณะที่ท่านทำการสูดลมหายใจเข้า-ออกผ่านทางโพรงจมูก ความช่วยเหลือจากท่าน จะเป็นแรงพลังอันยิ่งใหญ่ต่อพี่น้องร่วมโลก

     และเพื่อนๆควรเชื่อเถิดว่า ความดีที่ท่านสร้างกระทำมันไม่เหือดหายไปไหนเป็นแน่แท้ เพราะมันจะอยู่คู่กับท่านภายในใจตลอดเวลา และตลอดกาล ช่วยเหลือกันเถิดนะครับ ในขณะที่ท่านยังมีโอกาสในการกระทำสิ่งที่ดีและงดงาม ^^

     หมายเหตุ : เขียนขึ้นบริเวณหน้าโรงแรมดุสิตธานี (ถนนสีลม กทม.) ณ หน่วยรับบริจาคสิ่งของเพื่อผู้ประสบภัยทางภาคใต้