"ดอกไม้บนพื้นปูน"

บุรุษไร้นาม อิริยาบถไร้ริแสร้งจริต

ดุ่มเดิน หยุดกึก พลันค้อมกายแบบบางของตัวลง

เพื่อหมายเก็บดอกไม้ปริศนาบนพื้นปูนขึ้นเชยชม

"บุคคลใดกันหนอ หัวใจช่างกระด้างทารุณ"

เขารำพันกับสายลม

"เหยียบย่ำดอกไม้ที่หล่นอยู่บนพื้นปูนอยู่อย่างซ้ำซ้ำ..."

**********