ภาพจาก http://gotoknow.org/file/knipat/view/218688

“ทางแยก”

ฉันยืนอยู่บนทางแยก

โดยที่กำลังรอคอยปาฏิหาริย์

ข้างกายของฉันมีประชาชนชั้นสอง สาม และสี่

ซึ่งฉันสงสัยเหตุใดพลเมืองชั้นหนึ่งจึงไม่เห็นมี

และแล้วเทคโนโลยีสามสีก็อนุญาตให้พลเมืองข้ามทางแยก

ฉันยังคงยืนอยู่บนทางแยก

ฉันก็ยังคงเห็นเพียงพลเมืองชั้นสอง สาม และสี่

ข้างกายของฉันก็ยังคงไม่มีพลเมืองชั้นหนึ่งอยู่ดี

ซึ่งฉันสงสัยไฉนจึงไม่มี

พวกเขาไม่ได้ยืนเคียงข้างฉันมาตั้งแต่ต้นละหรือ

ฉันยังคงยืนอยู่บนทางแยก

ไฟเขียว ไฟเหลือง ไฟแดง สลับการทำหน้าที่

แต่ฉันไม่อาจขยับเขยื้อนกายตามคำสั่งของเทคโนโลยี

ฉันไม่อาจปฏิบัติตามคำสั่งการจากสิ่งเหล่านี้

ฉันทำได้ก็แต่ยืนนิ่งนิ่งเพื่อรอคอยปาฏิหาริย์

ฉันยังคงยืนอยู่บนทางแยก

เพื่อรอคอยคำตอบหนึ่งซึ่งสำคัญ

ว่าใครกันลักเอาฉันมามัดตรึงไว้ด้วยผืนธงชาติ

คงต้องคอยให้ฤดูกาลค่อยค่อยทำการเปลี่ยนแปลง

ลม ฝน และแดดร้อนแรง

คงช่วยย่อยสลายผืนธงชาติให้ขาดวิ่น

พันธนาการจากผืนธงชาติที่เคยรัดรึง

ความหมายของมันคงหมดลงสิ้น

นั่นแลปาฏิหาริย์ที่ฉันรอคอย

ฉันรอคอยสันติและเสรีภาพ

ฉันรอคอยการปลดเปลื้องจากความโฉด

แม้แต่คนที่มีปัญญาน้อยที่สุดในโลกใบนี้

ก็ย่อมรู้ได้โดยที่ไม่ต้องมีวุฒิบัตรประกาศการศึกษา

ว่าสันติสุขเกิดมีได้ก็ด้วยไร้รั้วลวดหนามทางชนชั้นขวางกางกั้น

แต่ฉันก็ยังคงรอคอยปาฏิหาริย์อยู่บนทางแยก

เพราะถึงแม้ฉันจะเป็นอิสระ

แต่รั้วขนาดมหึมาก็ยังคงกั้นขวางเสรีภาพของฉันอยู่...

**********