สมรส

 

 

 

ซื้อย่ามใบใหม่ มันยาวเกินไป

จึงนำไปให้ช่างเย็บผ้าวัยสาวช่วยทำการแก้ไข

เราสองคุยกันถูกคอ คุยกันถูกใจ

ขณะที่เธอเย็บย่ามไป

เธอเอ่ยถามถึงสำเนียงของฉัน

ว่าเป็นคนภาคเหนือใช่ไหม

ฉันบอกว่าไม่ใช่

ฉันเป็นลูกครึ่งอีสาน

ลูกครึ่งอีสานอย่างไร

เธอทำหน้าสงสัย

ฉันตอบออกไป

พ่อของฉันเป็นชาวยโสธร

แม่ของฉันเป็นชาวบุรีรัมย์

เธอขำขัน

ถ้าเช่นนั้นเธอก็คงเป็นลูกครึ่งเช่นเดียวกัน

พ่อของเธอนั้นเป็นชาวลำปาง แม่ของเธอเป็นชาวร้อยเอ็ด

เธอช่วยแก้ไขเย็บย่ามให้ฉันจนเสร็จ

เราทั้งสองคนยังคงสนทนากันต่อไปอย่างไม่เหนื่อยเหน็ด

เราสองสมรสกันอย่างมีความสุขโดยไม่ต้องเข้าพิธี

เราสองสมรสกันอย่างมีความสุขด้วยการสนทนา...

 

 

 

**********

 

 

Views: 123

Replies to This Discussion

ก็ฮาอยู่นะตอนที่ประสบเหตุการณ์นี้
ทว่าพอมาตีความก่อนคิดเขียนเป็นบทกกวี
ไฉนเราสองคน ซึ่งมิใช่ชาว กทม.
จึ่งมาฝังตัวและหลงลืมอัตลักษณ์ของบรรพชนอยู่ใน กทม. ????

ป.ล. ขออนุญาตจริงจังในบทกวีที่แลว่าขำขัน

RSS

© 2009-2024   PORTFOLIOS*NET by CreativeMOVE.   Powered by

Badges  |  Report an Issue  |  Terms of Service