แต่งกลอนวันละนิดจิตแจ่มใสนะครับ



แปดเสนียด ๑

๐ตัวเสนียด กระเดียดข้อ พ่อกระวาด

กระวีคาด เหวี่ยงงวด ชวดฉลู

๐จับกระดาษ ไขสือ ถือประตู

หัวทุบทู ปูบท ตดกวี

๐วายุสาด กราดฝน ถนนลู่

เดินเคียงคู่ อสุนี ศรีสมร

๐โชกชีวิต ยากไร้ ใฝ่อมร

จะกู่วร เกลือกกลั้ว จนตัวตาย



๐ขาดสลึง พึงสยิว หิวกระหาย

ขาดที่หมาย กายล้า พาฉงน

๐เหตุไฉน ธรรมจะไร้ ใจจะมน

จะวายชนม์ ป่นปี้ ดีต่อเรา

๐ขยันไป ไร้ญาติ แสนขลาดเขลา

ไร้ร่มเงา เหงื่อข้น ทนโหยหา

๐จะจีรัง อยู่ไซร้ กี่เพลา

อวิชชา โง่งม ตมเต้าฮวย



๐ชะงักนิด คิดคั่น ขันเฉนาะ

ความไพเราะ เพราะชีวิต ริดชิวหา

๐ก้มหลังแอ่น หลังคู้ สู้อย่างลา

มีก็ยา อยู่ก็ทน ตนจะรวย

๐ท้ายไม่ถอย ต่อยร่วง พ่วงหมูหมา

ไร้ภาษา รวยหรู คู่ความสวย

๐แต่เสนียด เบียดชน ฅนระทวย

หาใบ้หวย ขวยคด หมดราคา




แปด บอกใคร่ ๑


๐หากล่วงรัก ปักไคร่ ก็ใช่หรอก

ถึงจะบอก หยอกทัก หรือซักถาม

๐ก็เป็นเพียง เรียงลม อารมณ์ตาม

อกเจ้าปราม ทรามวัย อยากให้ดู



๐หรือล่วงเลย เคยคุ มามุมั่น

หากได้คั่น ครั้นหมด จะอดสู

๐หากเวลา น้อยนิด ลองฤทธิ์ยู

ให้เจ้ารู้ เจ้ารัก หรือหักไป






แปด ทวงสิน


๐ประจักษ์แท้ แน่นอน ให้ถอนไข

ให้จัญไร ไฉเฉ เป็นเทถัง

๐ให้รู้แน่ แก่ตน คนอนันต์

อย่าผลัดวัน ผันดอก ให้งอกเงย



๐จะจงบอก ตอกพี่ ให้ดีเถอด

ให้บังเกิด เปิดอก เป็นงกเฉย

๐น้องจะจ่าย บ่ายช่วง ไม่ล่วงเลย

หรือเฉลย เผยว่า ให้ฆ่ากัน