"เรื่องไม่เป็นเรื่องทำให้มันเป็นเรื่อง"

เล่นกับน้ำ มีหรือจะไม่พลาดเปียกน้ำ

เล่นกับไฟ มีหรือจะไม่พลาดถูกไฟลวก

ตากแดด มีหรือจะไม่ถูกแดดเผา

นั่งใต้ร่มเงาไม้ มีหรือจะไม่ถูกเงาไม้ใบบัง

หมกมุ่นในสิ่งใดย่อมได้รับผลจากการกระทำในสิ่งนั้น

หลายคนคิดว่าของเก่าล้วนแต่มีคุณค่า

หลายคนคิดว่าของใหม่น่านิยมมากกว่า

ตะเบ็งถกเถียงกันในประเด็นนี้จนเส้นเสียงแตก

ต่างก็มีสาระและมีความน่าสนใจทั้งสองฝ่าย

ทำทีประนีประนอม ทำเป็นรับฟังความคิดเห็นกันไป

แต่ในท้ายที่สุดเผด็จการทางความคิดก็มักจะปรากฏตัว

ความรู้สึกมักเป็นใหญ่ และชนะด้วยความสะใจเสมอ

ผู้แพ้คือเธอ ผู้หลงอยู่ในความรู้สึกชนะ

คนในยุคนี้ดูท่าว่าจะเพี้ยนกันไปใหญ่แล้ว

เพียงการหัวเราะ ก็ยังต้องทำการฝึกฝน

จะยากอะไรนักหนาในการหัวเราะให้กับเรื่องบางเรื่อง

ไยจึงต้องฝืนใจกระทำ

จะเติมความรักลงไปในหัวใจได้อย่างไร

ในเมื่อหัวใจของเธอไม่เคยว่างเปล่า

จะรับเอาความรักไปได้อย่างไร

ในเมื่อเธอไม่พร้อมที่ยอมรับเอาความรัก

คนในยุคนี้ดูท่าว่าจะเพี้ยนกันไปใหญ่แล้ว

โลกนี้ไม่สนใจว่าใครจะหัวเราะ

โลกนี้ไม่สนใจว่าใครจะร้องไห้

โลกนี้ไม่สนใจในความบันเทิง

โลกนี้ไม่สนใจในสังคมอินเทอร์เน็ต

โลกนี้ไม่สนใจในซุปเปอร์สตาร์

โลกนี้ไม่สนใจชาวประมง ชาวไร่ หรือชาวนา

โลกนี้ไม่สนใจว่าใครจะสมสู่กับใคร

โลกนี้ไม่สนใจว่าใครจะช่วยเหลือตัวเองกี่ครั้งต่อสัปดาห์

โลกนี้ไม่สนใจในศิลปะ

โลกนี้ไม่สนใจในสุนทรียะ

โลกนี้ไม่สนใจในบทกวีว่าจะมีฉันทลักษณ์หรือไร้ฉันทลักษณ์

โลกนี้ไม่สนใจในความงาม

โลกนี้ไม่สนใจว่าประเทศใดจะเปลี่ยนผ่านทางการเมือง

โลกนี้ไม่สนใจในสงคราม ไม่ว่าจะก่อขึ้นด้วยสาเหตุใด

โลกนี้ไม่สนใจในสันติภาพ ไม่ว่าใครต่อใครจะเรียกร้องหรือไม่

โลกนี้ไม่สนใจในศาสนา ไม่ว่าจะเป็นลัทธิความเชื่อใดใด

โลกนี้ไม่สนใจในเรื่องรัก โลภ โกรธ หลง ไม่ว่ามันจะเป็นของผู้ใด

ถึงแม้โลกนี้จะไม่หลงเหลือสิ่งมีชีวิต ถึงแม้โลกนี้จะแตกสลาย

โลกก็ไม่ได้เดือดร้อน โลกไม่เคยสนใจ

สภาวะเยี่ยงนั้นมันเกิดดับมาแล้วนับครั้งไม่ได้

สัตวโลกต่างหากที่เดือดร้อน สัตวโลกเท่านั้นที่สนใจ

เพราะสำคัญตนไปเอง ว่าโลกนี้เป็นของตน ว่าตนสำคัญเหนือโลก...

*********