“ฉันต้องการอาหารมากกว่าความรัก”

จะเป็นเช่นใดหนอ

หากฉันนำเอาเธอคนที่บอกว่ารักฉัน

ยัดใส่เข้าไปข้างในรูทวารหนัก

แล้วดันเธอให้ลึกเข้าไปจนถึงหัวใจ

เพื่อจะให้เธอได้ซาบซึ้ง

เห็นถึงความรักที่อยู่ข้างในดวงใจ

จากนั้นจึงรูดเธอกลับลงมา

เพื่อจะได้พบเห็นกระเพาะอาหารที่ร้องครางเป็นการใหญ่

อาหาร! ความรัก! ความใคร่! ความหื่น! อาหาร!

อาหาร! ความเหงา! บทกวี! ศิลปะ! การเมือง! อาหาร!

อาหาร! ความจริง! ศีลธรรม! ปรัชญา! อาหาร!

เธอเห็นไหม อาหารเป็นเรื่องใหญ่กว่าเรื่องใดใด

แม้แต่นักปราชญ์ผู้ยิ่งใหญ่

ก็ยังต้องการอาหารดำรงชีพมากกว่าความจริง

แม้แต่นักกวีรางวัลซีไรต์หรือโนเบลไพรซ์

ก็ยังต้องการอาหารมากกว่ารางวัล

แม้แต่สมณะผู้ดำรงในศีลในธรรม

ก็ยังต้องการอาหารยังชีพเพื่อมายังธรรม

แล้วฉันเป็นใคร ทำไมจึงต้องการความรักมากกว่าอาหาร?

ฉันมีความรัก ฉันต้องการความรัก

แต่ฉันมิได้ตะกละตะกลามความรักจนเกินหน้าใคร

ชีวิตนี้ฉันต้องการอาหาร

มากกว่าต้องการความรักเพียงในวันวาเลนไทน์

ชีวิตนี้ฉันมีความรักให้ใครต่อใครก็ได้

แต่อย่าเร่งเร้าให้ฉันต้องสร้างความรัก

อย่ารุกเร่งให้สมานฉันท์หัวใจ

ทั้งทั้งที่ฉันยังคงหิวอาหารมากกว่าหิวความรัก

ฉันขาดรักได้ แต่ฉันขาดอาหารไม่ได้

หรือเธอสามารถดำรงชีพอยู่ได้ด้วยการกินความรัก?

เธอคงเห็นชัดแล้วถึงความในใจ

เอาล่ะ! ฉันจะดึงเธอออกมาจากรูทวารหนักแห่งหัวใจ...

*********