“คนชั่งฝัน”

ฉันเป็นนักสังเกตการณ์ความฝัน

จำนวนประชากรบนโลกนี้ในยุคปัจจุบัน

มีอยู่ราวหกพันแปดร้อยล้านคน แต่ละคนล้วนแต่มีความฝัน

บางคนมีฝันมากมายเกินหลักหน่วยเชียวนะนั่น

แต่ละคน แต่ละฝัน ก็งดงามแตกต่างกัน

ทุกคนเป็นคนช่างฝัน เพื่อผันมันให้กลายเป็นจริง

บางคนยังคงได้เพียงแต่ฝัน

บางคนลงมือไล่ล่าไขว่คว้ามัน

บางคนท้อแท้ เหนื่อยหน่าย คร้านฝ่าฟัน

บางคนยอมพ่าย ฟูมฟาย หยุดฝันลงกลางครัน

บางคนดูแคลนผู้อื่น เพียงเพราะตนเองไม่มีความฝัน

คนช่างฝัน คนดับฝัน ยกย่อง แดกดัน ฝัน ไร้ฝัน เคล้ากันไป

เคยคิดอย่างซุกซน

หากนำเอาความฝันของแต่ละคนมาชั่งน้ำหนัก

มาตราชั่ง ตวง วัด คงมิอาจใช้ชั่งความฝันได้

เพราะบางคนมีความฝันที่ยิ่งใหญ่

บางคนมีความฝันเล็กเล็กก็พึงพอใจ

บางคนช่างหัวมัน ความฝันก็พลันหายไป

จึงมิอาจชั่งมันได้ เพราะความฝันมันไม่มีความเสถียร

ฉันเองก็มีความฝัน

ทั้งฝันดี ฝันร้าย ฝันเฟื่อง

ทั้งฝันไม่ได้เรื่อง และจำเรื่องที่ฝันไม่ได้

ทั้งทำได้สำเร็จตามที่ฝัน เพราะฉันฝันแล้วใฝ่

ทั้งล้มเหลว จึงล้มเลิก ละทิ้งความฝันนั้นไป

เมื่อชั่งน้ำหนักระหว่างความจริงกับความฝันทั้งเล็กและใหญ่

หัวใจก็คอยเตือนตน ในยามที่คิดฝันฟุ้งซ่านจนเกินใคร

สูจะอยู่ในโลกของความฝันหรือโลกของความเป็นจริง?

ขณะนี้ฉันกลับมาคิดซุกซนอีกหนึ่งครั้ง

หากนำเอาความจริงมาทดลองชั่ง

น้ำหนักของมันคงทับใครสักคนเสียจนอุจจาระแตกกระจาย

ถึงแม้จะชั่งน้ำหนักที่แท้จริงของมันไม่ได้

แต่ฉันก็รู้สึกได้ว่ามวลของมันมีน้ำหนักมหาศาลยิ่งกว่าวัตถุใดใด

บางคนแบกรับน้ำหนักความจริงไม่ไหว ใจสลาย  ตรอมใจจากไปก็มากมี

หากรู้วิธีแบกรับน้ำหนักของความจริง

หากรู้วิธีแบ่งเบาน้ำหนักของความฝัน

ทั้งสองความนั้นก็ไม่หนักหนาจนเกินกว่าจะแบกรับไว้ไม่ไหว

ความจริงกับความฝันยังคงงดงาม เรียบง่าย และยิ่งใหญ่

ช่างฝัน ช่างจริงแท้ ช่างยากบรรยาย

เพียรกันต่อไปเถิด คนชั่งฝัน คนชั่งความจริง...

**********