ร่ำสุรา เมรัย ด้วยใจเปลี่ยว

อยู่คนเดียว ในค่ำคืน ที่เงียบเหงา

 มีดวงจันทร์ เป็นเพื่อน คุยกับเงา

 มีดวงดาว ร่ายรำ ตามสำเนียง

สายลมหวน ครวญเพลง เป็นจังหวะ

 วูบ.วาบ.ชะ สลับดัง ฟังเป็นเสียง

 ทำให้ใจ ที่แห้งเหี่ยว ได้น้ำเลี้ยง

 จากสำเนียง เสียงลม และเมรัย

 ดาวกระพริบ ระยิบฟ้อน พักผ่อนจิต

 ปล่อยความคิด ล่องลอยวน บนเวหา

ให้แสงดาว พร่างพราว และจันทรา

 ปลอบโยนข้า ยามตะวัน หลบพบดิน

 วิ้ว..แว่วเสียง อากาศผ่าน ปานเกลียวคลื่น

เมฆดำเคลื่อน ท้องฟ้าดับ จันทร์อับแสง

เสียงฟ้าร้อง แสงฟ้าผ่า เริ่มสำแดง

 ดาวดับแสง สายฝนโปรย ลงประปราย

สุขแล้วเรา ได้ดื่มเหล้า นั่งชมจันทร์

 เปลี่ยนใจฉัน จากเป็นทุกข์ ให้สุขสม

 เมื่อยามใด มีเวลา จะมาชม

ได้สุขสม นั่งชมจันทร์ ร่ำสุรา

หมดเวลา แล้วเพื่อน บนท้องฟ้า

เมื่อร่างกาย เหนื่อยล้า เริ่มหลับไหล

เข้าภวังค์ หยุดสติ  ปิดจิตใจ

ร่างหลับไหล กายสุข ทุกข์ไม่มี

ส่วนหนึ่งในหนังสื่อ ความคิดมิติที่6 เล่ม 2

 by;saladsand สลัดแซน