“อ้ายบ้า!”

 

 

 

 

บ้ารักเธอ

บ้ารักเขา

อยากให้เขารักเรา

โอ๊ย!...รักเขาเป็นบ้า

 

บ้าอารมณ์

อยากระบาย

ระบายอารมณ์ใส่

โอ๊ย!...สะใจเป็นบ้า

 

บ้าพอกผิว

บ้าทาครีม

อยากผิวขาวจ้ะ

หูว!...ขาวเป็นบ้า

 

บ้าดั้งโด่งโด่ง

ดั้งมันแนบแหมบ

เก็บเงินทำดั้งแหมบให้มันตั้งโด่ง

โหว!...ดั้งโด่งเป็นบ้า

 

บ้าเทคโนโลยี

บ้าแบล็คเบอรี่

บ้าไอแพดก็มากมี

อ๊าย!...อยากได้เป็นบ้า

 

บ้าสะสม

นิยมวัตถุทรัพย์

มีมากมายจนเกินนับ

ฮ่า!...ชอบเป็นบ้า

 

บ้าสนุกสนาน

เสพติดโลกียสุข

เที่ยวสนุกไม่สนใคร

มันส์!...เป็นบ้า

 

บ้าสถาบันการศึกษา

บ้าใบปริญญา

หางานทำไม่ได้เลยว่ะ

ฮือ!...เซ็งเป็นบ้า

 

บ้าตำหนิ

ถูกติคืน

รับไม่ได้ว่ะ

แม่ง!...โมโหเป็นบ้า

 

บ้าความหวัง

ไม่ได้ดังใจหวัง

ผิดหวังอย่างจัง

งอแง!...เสียใจเป็นบ้า

 

บ้าความดี

หมั่นทำดีให้มากมาก

ทำดีจนแทบไม่ได้หยุดพัก

อะไรวะ!...ทำไมจึงทุกข์ใจเป็นบ้า

 

บ้าสมาธิ

เห็นภาพนิมิต

ขาดซึ่งสติ  แต่ทะลึ่งอวดอุตริมนุสธรรม

อย่าใส่ใจมัน ไอ้นั่นมันบ้า!

 

มีอีกตั้งมากมายหลายเรื่องให้เราได้ทำอะไรบ้าบ้า

บ้ากาม บ้าอำนาจ บ้านักร้อง บ้าดารา

บ้าดื่ม บ้ากิน บ้าโลกียะ บ้าโลกุตระ

บ้าไปตามทางของท่านเถิด

จนกว่าท่านจะหยุดบ้า

จนกว่าท่านจะหมดลมหายใจ

 

 

ฉันบ้าเขียน

เธอก็บ้าอ่าน

เราสองต่างก็บ้าพอกัน

แปลกดีเป็นบ้า!

 

หากผลงานของฉันผ่านการพิจารณาให้ตีพิมพ์

กรุณาช่วยอุดหนุนซื้ออ่านบ้างนะ

อย่าเอาแต่อ่านฟรีกันนะจ๊ะ

ฮ่าฮ่าฮ่า!

 

พอเถิดจ้ะ

ฉันเองก็เบื่อวิสรรชนีย์

และเบื่อลากข้างเต็มทีเหมือนกันแล้วล่ะ

ไว้พบกันใหม่ในบทกวีชิ้นหน้านะจ๊ะ สวัสดี...

 

  

**********

 

หมายเหตุ : อวดอุตริมนุสธรรม คือ อวดว่าตนได้บรรลุเป็นพระอริยะตั้งแต่ชั้นพระโสดาบันขึ้นไป

วิสรรชนีย์ คือ ชื่อของรูปสระ -ะ

ลากข้าง คือ ชื่อของรูปสระ -า