“จอมยุทธ์”

กระบี่ของข้าอาบซึ่งแสงสุริยา

 อาบแสงจันทรา

อาบแสงแห่งสัจจะ

กระบี่ของข้าจึงคมกริบด้วยเหตุนี้

กระบี่ของข้าเป็นอาวุธแกร่ง

สามารถฟันหินผาขาดได้ง่ายดายนัก

บรรดาผู้ที่สวามิภักดิ์ต่อพรรคมารโฉดชั่วร้ายทั้งหลาย

ข้าก็สามารถฟันพวกมันขาดได้ไม่ยากเช่นเดียวกัน

ซึ่งข้าไม่มีความลังเลแม้เพียงน้อยในขณะที่เงื้อกระบี่ฟัน

ข้ามิได้พกพากระบี่ไว้เพียงเพื่อเป็นเครื่องประดับ

หรือเพียงเพื่อเอาไว้ใช้อวดศักดาของตนเท่านั้น

ข้าใช้มันจริงจริง เพราะข้าเป็นจอมยุทธ์

ข้ามิได้เลือกอยู่ฝ่ายดี

ข้ามิใช่จอมยุทธ์ที่ฝักใฝ่ธรรมะ

เพียงแต่ข้าไม่นิยมความสามานย์

ท่านจะมีกระบี่ไว้เพื่ออะไรเล่า

หากท่านมิกล้าใช้มันปราบปรามความสามานย์

คงเพราะในยุทธภพมีคนเช่นท่านอยู่มากจนเกินไป

บรรดาพรรคมารโฉดชั่วช้าจึงยิ่งกำเริบเสิบสาน

ท่านต้องเลือกใช้ความเมตตาให้ถูกคน และให้ถูกกาลเทศะ

หากท่านมิกล้าจับกระบี่ฟาดฟันพวกโฉดชั่วช้า

ท่านก็จงวางกระบี่ของท่านลงเสียเถิด

ท่านไม่เหมาะสมที่จะเป็นจอมยุทธ์ผู้ปราบปรามความสามานย์

ท่านควรเลือกไปเป็นนักบวชหัวโล้น

แม้นข้าจะมิใช่นักบวชหัวโล้น แต่ข้าก็มีคุณธรรมมากพอ

ข้ารู้- -

ชีวิตทุกชีวิตมีค่า

แต่ชีวิตของผู้บริสุทธิ์ที่งดงามที่ต้องมาสูญเสียไปอย่างมากมาย

ด้วยน้ำมือของพวกมารร้ายเหล่านั้น ย่อมมีค่ามากกว่า

และสมควรที่จะดำรงอยู่ด้วยความสุขสำราญ

แม้นจะอีกสักเพียงหนึ่งลมหายใจเข้า-ออก ก็ยังดี

ข้าขออภัยที่กล่าวรุนแรงเกินไป

วาจาของข้าก็สามารถบาดลึกได้ราวกับกระบี่

หวังว่าท่านคงไม่คิดถือสา

ถึงอย่างไรข้าก็ขอคารวะท่านด้วยสุราจอกนี้

ข้าขอดื่มให้กับความเมตตาที่มีอยู่อย่างเปี่ยมล้นภายในใจของท่าน

ข้าเข้าใจวิถีของท่านเป็นอย่างดี ท่านเป็นจอมยุทธ์ผู้ปรานี

ท่านเป็นจอมยุทธ์ที่ไม่ต้องการแสดงวิทยายุทธ

แต่ข้าขอเตือนท่านไว้สักหนึ่งอย่าง ด้วยความปรารถนาดี

ท่านพึงระวังความเมตตาของท่านไว้ให้จงดี

เพราะความเมตตานั้น

สามารถสังหารท่านได้เฉกเช่นฤทธิ์เดชของกระบี่...

**********